Tot voor kort was de zorg voor patiënten met een beroerte sterk versnipperd en was er nauwelijks sprake van coördinatie en afstemming tussen de betrokken hulpverleners en voorzieningen. Dit is de laatste jaren sterk verbeterd. Vooral door de zogenaamde ‘stroke services’ is een meer samenhangende zorg ontstaan. Er zijn in Nederland inmiddels 80 CVA ketens. Ziekenhuizen, revalidatiecentra en verpleeghuizen proberen intensief samen te werken om zo de zorg voor patiënten verder te verbeteren. Verbetering van deze zorg voor de patiënt is de afgelopen jaren ook juist de bindende factor geweest tussen de verschillende ketenpartners.
De financiering gaat echter veranderen. De kortdurende verpleeghuisopname verdwijnt uit de AWBZ en gaat over naar de zorgverzekering. Er ontstaat in zekere zin een vrije markt en mogelijk ontstaat er een nieuwe dynamiek in de keten.

Daarom willen wij in dit congres aandacht vragen voor de organisatie, kwaliteit en financiering van de CVA zorg.

Het congres begint en eindigt met buitenlandse organisatievormen. De Schotse hoogleraar Langhorn geeft aan het begin een overzicht van implementatie en organisatievormen van CVA-ketenzorg in Europa. Langhorn werkt al een half mensenleven als onderzoeker in de CVA ketenzorg. De neuroloog Thom Jeerakathil is een van de laatste sprekers en werkt aan de Universiteit van Alberta te Canada. Hij evalueerde de in 2005 totaal vernieuwde CVA ketenzorg in de grote steden Calgary en Edmonton en het dunbevolkte gebied daaromheen. Centraal in die vernieuwing stond het introduceren van een groot netwerk van telestroke centra. Die bespaarden meer dan 45 miljoen Canadese dollar. Dat was het bedrag dat de regering van Alberta uittrok om de CVA-ketenzorg te moderniseren.

Ook in Nederland wordt de bekostiging van CVA ketenzorg gemoderniseerd. Prof. Martien Limburg geeft een overzicht van Nederlandse pogingen daartoe, nadat Langhorn dat heeft gedaan voor de rest van Europa. Later op de ochtend komen de bekende Nederlandse proeftuinen aan de orde ten behoeve van de overgang van revalidatie vanuit de AWBZ naar de Zorgverzekeringswet. Spreker en hoogleraar Achterberg wandelt rond in de proeftuinen. Ook weerklinkt een cri de coeur van spreker en Hoogstraat directeur S. Berdenis van Berlekom in de proeftuinen over de wenselijke toekomst van de organisatie van CVA ketenzorg.

De middag van het congres begint met een sessie over de financiën. Is die nog wel betaalbaar inde komende jaren, zo vraagt spreker en AGIS-topman Jeroen Crasborn zich af. Wil Nederland echt een keten-DBC voor de CVA-zorg? Of toch liever een koptarief voor alleen de kosten van samenwerking? Medisch student Johanneke Tummers presenteert de eerste resultaten van een onderzoek dat deze vragen beantwoordt.

Bij kwaliteit denkt menigeen aan cliëntervaringen en aan benchmarking. Beide onderwerpen komen volop aan bod in de vierde sessie van het congres. De CQ Index die naar ervaringen van CVA patiënten vraagt, komt aan de orde, als ook de benchmarking.

De Twentse hoogleraar Vollenbroek-Hutten laat zien dat telezorg niet alleen in Canada voorkomt maar ook in Nederland. Zij sluit het congres af.

LEERDOELEN VAN HET CONGRES
Aan het einde van het congres hebben deelnemers meer (inter)nationale kennis over:
• Organisatorische, kwaliteits- en financiële aspecten van CVA-ketenzorg
• Innovaties en experimenten met samenhangende CVA-ketenzorg in Nederland
• Implementatievraagstukken bij het tot stand brengen van geïntegreerde CVA-zorg
Verder hebben zij inzicht verworven en hun mening gevormd over wenselijke ontwikkelingen in de komende twee jaar.