In Schematherapie zijn verschillende theorieën geïntegreerd zoals de cognitieve gedragstherapie, de hechtingstheorie, de objectrelatietheorie en experie¨ntie¨le therapievormen. Schematherapie richt zich behalve op inzicht (het cognitieve), ook nadrukkelijk op het ervaringsaspect (voelen) en op concrete gedragsverandering. Het resultaat is een krachtige en breed inzetbare methode die in het effectonderzoek goede resultaten laat zien. Zowel de uitgangspunten als de in te zetten methoden en technieken sluiten goed aan bij therapiemogelijkheden voor kinderen en jeugd en hun opvoeders. 

Veilige gehechtheid is nodig voor elk kind om op te groeien tot een gezond functionerende volwassene. Veilige gehechtheid ontstaat wanneer een kind de ervaring en overtuiging heeft dat belangrijke hechtingsfiguren er zijn en zullen blijven in tijden van nood en stress. Door allerlei omstandigheden kan er een tekort geweest zijn aan het vervullen van de basisbehoeften. Het onvoldoende vervullen van de basisbehoeften en het onvoldoende aanwezig zijn van basisvertrouwen kan bijdragen aan stagnatie in de persoonlijkheidsontwikkeling. 

Problematische gehechtheid van een kind kan veranderen door positieve, emotioneel corrigerende ervaringen met de opvoeders. Dit vereist van opvoeders meer dan de gebruikelijke sensitiviteit, voorspelbaarheid en beschikbaarheid. Schematherapie waarbij opvoeders nauw betrokken zijn, kan hier een belangrijke bijdrage aan leveren. 

Een extra punt van aandacht in therapietrajecten van kinderen en jongeren is dat het behandeltraject kan worden bemoeilijkt door schema’s en modi van de opvoeders. Hierdoor ontstaat het risico dat de opvoeder niet langer met een kalm en rustig ‘ouderbrein’ kan reageren, of vanuit Schematherapie termen: vanuit een gezonde oudermodus. Het kan voor opvoeders erg ingewikkeld zijn om in te gaan op de basisbehoeften van hun kind wanneer ze hier zelf als kind slechte ervaringen in hadden. In een Schematherapie traject met een kind of jongere is het daarom belangrijk om ook in te gaan op de behoeften van opvoeders. 

Schematherapie kan worden toegepast bij persoonlijkheidsstoornissen (reeds aanwezig of ontwikkelend), complex trauma en hardnekkige andere psychische stoornissen, die door de gebruikelijke behandeling onvoldoende verbeteren.

Deze cursus is een introducerende cursus in de Schematherapie, met bijzondere aandacht voor kinderen en jongeren met verminderd basisvertrouwen en hun gezinnen.

Na afloop van de cursus:

• heeft de deelnemer op inleidend niveau kennis van schematherapie en de belangrijkste technieken aan den lijve ervaren, via rollenspel, video of live werk
• kan de deelnemer problematiek van cliënten middels het schematherapie model in kaart brengen via een casusconceptualisatie en dit met cliënten bespreken, hierbij is de deelnemer in staat om taal en grafische weergave van de casusconceptualisatie aan te passen aan de ontwikkelingsfase en het begrip van de cliënt jonger dan 18 jaar
• is de deelnemer in staat om, onder supervisie, schematherapie toe te passen op eigen cliënten, hierbij is de deelnemer in staat om taal en technieken aan te passen aan de ontwikkelingsfase van de cliënt jonger dan 18 jaar en de vertaling te maken naar de opvoeders van de minderjarige cliënt
• heeft de deelnemer op inleidend niveau kennis van de invloed van schema’s en modi van opvoeders op de kindertherapie en hoe clashes of collusies tussen modi van opvoeder en kind kunnen ontstaan
• is de deelnemer geïnteresseerd geraakt om zich via literatuurstudie, supervisie en/of vervolgopleiding verder in de schematherapie te verdiepen
• heeft de deelnemer inzicht in eigen schema's en schemamodi
• heeft de deelnemer zicht op overeenkomsten en verschillen tussen schematherapie en andere werkzame therapieën voor de behandeling van problematiek dat kan uitmonden in persoonlijkheidsproblematiek