Doel 1: Het ontwikkelen van nieuwsgierige wijkverpleegkundigen/ praktijkverpleegkundigen die het vermogen bezitten om te werken aan de eigen professionele ontwikkeling én aan de ontwikkeling van teamleden.
Doel 2: Het leren werken in de geest van de kwaliteitsstandaarden ‘mantelzorgbelasting’ en ‘eenzaamheid’ door de inzet van de reflectiemethodieken ‘schaduwen’ en ‘mentoring’ in de context van de wijkverpleging
Het leiderschapsprogramma is opgebouwd op basis van de concepten uit de Cultural Historical Activity Theory (CHAT) van Engeström (1995) waarin het leren in kleine stapjes (expansief leren) centraal staat. De centrale aanname in deze theorie is dat het leren geschiedt als iemand over een grens heen gaat (boundary crossen). In het ontwerp hebben we multipele leermomenen gecreëerd waardoor wijkverpleegkundigen op verschillende manieren over de grenzen heen gaan om te leren. Zoals bijvoorbeeld het leren van elkaar (peer-to-peer shadowing (Lalleman et al., 2017), met elkaar (tijdens de bijeenkomsten en in reflectie) van rol modellen (mentoring), en van abstracte data.
Daarnaast hebben we belangrijke aspecten meegenomen uit het onderzoek naar de evaluatie van het ambassadeurstraject voor de wijkverpleegkundige (Wolbers, Lalleman & Bleijenberg, 2018), het opinie leiderschapsprogramma van Pieterbas Lalleman en Josien Engel in samenwerking met Nu’91 en het boek ‘professionals opleiden’ (Smid, 2001).