In het kader van de deskundigheidsbevordering organiseert de SOS namens de Vereniging voor Sportgeneeskunde (VSG) ieder jaar wetenschappelijke bijeenkomsten. De sprekers op deze wetenschappelijke bijeenkomst houden voordrachten met betrekking tot het onderwerp ‘Patella tendinopathie’.

Patella tendinopathie (springersknie of jumper’s knee) is een frequent voorkomende peesblessure in de sportmedische praktijk. Het wordt vooral gezien bij sporten met veel sprongbelasting en snelle richtingsveranderingen. De prevalentie bij professionele basket-ballers is meer dan 30% en bij volleyballers zelfs boven de 40%. Patella tendinopathie heeft zowel op de sportactiviteiten alsook op de werkproductiviteit een grote negatieve impact. Het wordt gekenmerkt door een karakteristiek klinisch beeld, waarbij enkele differentiaal diagnostische overwegingen in acht moeten worden genomen. Er zijn conflicterende data over de rol van beeldvormend onderzoek. De initiële behandeling van patella tendinopathie bestaat uit oefentherapie. Er is veel onderzoek gedaan naar de effecten van excentrische oefentherapie, maar het is onzeker of dit beter is dan andere oefenvormen en het is zelfs onzeker of het continueren van sporten zonder oefentherapie effectiever is.

De JUMPER studie is in 2016 in het Erasmus MC te Rotterdam gestart met als doel om de effectiviteit van een nieuw oefenprogramma te onderzoeken. Daarnaast werd in dit project de rol van innovatieve (UTE-MRI, Shearwave Elastografie) en conventionele beeldvormende technieken (echografie) beoordeeld. Dit project is wereldwijd de grootste RCT op het gebied van patella tendinopathie tot nu toe. Eind 2020 is de laatste patiënt gezien voor controle en thans zijn veel analyses verricht en enkele resultaten gepubliceerd.

Tijdens deze wetenschappelijke avond zullen we een overzicht geven van de verschillende aspecten van patella tendinopathie. Aan de hand van de resultaten van de JUMPER studie zullen ook de meest up-to-date resultaten worden gedeeld. De sprekers zullen aangeven welke oefeningen effectief zijn (en hiervoor resources geven), weke klinische testen geassocieerd zijn met het klinisch beloop, welke beeldvormende technieken er voorhanden zijn en wat hun rol is in relatie tot het symptomatisch herstel.