Als er iets is waar we allemaal in deze Coronatijden naar snakken is perspectief. Dat geldt – in alle tijden – ook voor patiënten, naasten en behandelaars. Zij zijn samen op zoek naar perspectief, door middel van behandeling. Naar het beoogde resultaat van die behandeling wordt door hen vanuit verschillende perspectieven gekeken. Ook binnen de beroepsgroep zelf bestaan verschillende perspectieven en verschillende visies hoe dat te bereiken.

In deze tijd van polarisaties staat deze nascholingsweek in het teken van perspectief bieden en van integratie. Wij besteden aandacht aan stappen waarin wordt ingezoomd op de specifieke situatie en waarden van de patiënt en zijn omgeving (contextualiseren), en anderzijds stappen waarin wordt uitgezoomd naar meer generieke mechanismen (decontextualiseren). 

Diagnostiek en behandelen beginnen bij de vraag, en niet bij het antwoord dat wetenschap, richtlijn of standaard geeft. Behandelen vindt plaats in een complex klachten, waarden, context en relaties. En dat betekent rekening houden met al die facetten, in- én uitzoomen, individueel én systemisch kijken, contextualiseren én decontextualiseren, aandacht voor de draagkracht van de patiënt en wetenschappelijke kennis met praktijkkennis combineren.  Op zoek naar een nieuw perspectief.