De definitie van pijn die gegeven wordt door de International Association for the Study of Pain (IASP) is als volgt: "Pijn is een onplezierige, sensorische en emotionele ervaring die gepaard gaat met feitelijke of mogelijke weefselbeschadiging of die beschreven wordt in termen van een dergelijke beschadiging.”

Aangezien wat de patiënt omschrijft als pijn maar gedeeltelijk weergeeft in welk stadium van inflammatie de mogelijke weefselbeschadiging zich bevindt, is het van grote waarde dit correct te leren vaststellen om de gepaste kinesitherapeutische interventie in te zetten.

Bij elk soort pijn zijn neurogene structuren betrokken, ‘zonder zenuw geen pijn’.

Het interpreteren van het inflammatoire stadium van de betrokken A α, A-β en A-δ en C-vezels, bepaalt of eerder exciterend, dan wel inhiberend, dit zowel actief als passief, perifeer of centraal zal moeten gewerkt worden.

Een basiskennis van de neurofysiologie is onontbeerlijk in dit verhaal en wordt ook in deze tweedaagse aangeboden met steeds een concrete link naar de dagdagelijkse kinesitherapiepraktijk.

Het typische neurodynamische gedrag van zowel centrale als perifere neurogene structuren bepaalt de toe te passen interventie met een onmiddellijk resultaat en meetbaarheid binnen 1 therapiesessie.

Uiteraard is een correctie kennis van de neuroanatomische structuren van de lumbosacrale regio een voorwaarde voor het correct toepassen van deze technieken en wordt zodoende ook herhaald.

Concrete doelen:

• De betrokken neurogene structuren leren bepalen
• Het inflammatoir stadium van de betrokken neurogene structuren leren vaststellen
• Kennis verwerven in het specifieke neurodynamische gedrag van centrale en perifere neurogene structuren.
• De gepaste neurodynamische interventie bij het vastgestelde inflammatoir stadium leren inzetten