Veel professionals in het sociaal domein hebben zelf ervaring op het gebied van omgaan met ontwrichting, aandoeningen of problemen. Deze ervaringen hebben ze zelf ervaren of binnen het gezin waarin ze zijn opgegroeid of binnen een liefdesrelatie. Hierbij valt te denken aan scheiding, overlijden van een dierbare, armoede, schulden, verslaving, mishandeling, pesten, huiselijk geweld, seksueel geweld, psychische problemen, lichamelijke problemen, etc. Kortom een situatie waarin iemand gedurende een tijd in de knel heeft gezeten. Er zijn stappen gezet om er weer uit te komen met of zonder hulp van anderen.

Dit is een bron van kennis en ervaring die op een deskundige wijze gebruikt kan worden in het contact met anderen die in herstel zijn. Deze bron van kennis wordt ook wel een derde bron van kennis genoemd. Naast wetenschappelijke- en praktijkkennis, de eigen socialisatie, leefwereld en ervaringen op een professionele en functionele wijze kunnen inzetten. Het inzetten van eigen ervaringen is niet alleen weggelegd voor ervaringsdeskundigen, maar voor alle professionals in zorg en welzijn. Het inzetten van de eigen ervaringen kan bijdragen aan het verminderen van uitsluiting en stigmatisering doordat er meer openheid komt.  Openheid kan zorgen voor gelijkwaardigheid, erkenning en herkenning tussen cliënt en professional.  De cliënt is niet de enige met ervaring op het gebied van ontwrichting, het kan iedereen overkomen, waardoor de ervaringen meer genormaliseerd worden. De ervaringen van de professional kunnen als leerzame momenten ingezet worden die ondersteunend kunnen zijn in het herstelproces van de cliënt.

Doel
Het doel van de training is het leren inzetten van eigen ervaringen op een professionele wijze in het werk. Waardoor persoonlijke kennis wordt verbonden met professionele kennis.