Gezien de hoge prevalentie van problematisch middelengebruiken de hoge comorbiditeit tussen psychiatrische aandoeningen en problematisch middelengebruik, is het een gegeven dat behandelaren werkzaam in de GGZ cliënten behandelen die worstelen met problematisch middelengebruik. In die gevallen waarbij het middelengebruik gaat interfereren met de behandeling worden deze cliënten in de meeste gevallen aangemoedigd zich te melden bij de reguliere verslavingszorg. Echter, in veel gevallen verdient het de voorkeur dat de behandelaar het problematisch middelengebruik (in eerste instantie) zelf aanpakt. Verwijzing naar reguliere verslavingszorg is dus niet altijd noodzakelijk. Effectieve interventies bij problematisch middelengebruik zijn kortdurende motiverende interventies en cognitieve gedragstherapeutische interventies. Deze interventies zijn goed toe te passen binnen een behandeling voor andersoortige problematiek. Knelpunt is echter dat de kennis en kunde t.a.v. deze interventies bij de meeste behandelaren beperkt is omdat verslavingsproblematiek nauwelijks aandacht heeft gehad tijdens eerder gevolgde opleidingstrajecten.