Introductie

Zorgverleners in Nederland krijgen toenemend te maken met de zorg voor oudere migranten. Veel gastarbeiders uit de jaren zestig en zeventig zijn nu met pensioen en zij lijden vaker dan hun in Nederland geboren leeftijdsgenoten aan chronische ziekten en dementie. De zorg in Nederland sluit niet altijd goed aan op hun opvattingen en wensen2. Zeker in de laatste levensfase kunnen gesprekken tussen arts, patiënt en familie met betrekking tot bijvoorbeeld ‘niet-reanimeren’ of ‘staken van een behandeling’ lastig zijn. Deze training biedt oefeningen en handvaten om het gesprek aan te gaan.

Opzet

De training wordt verzorgd door een ervaren zorgprofessional/trainer; er wordt samengewerkt met een trainingsacteur. In de trainingen worden interactieve werkvormen gebruikt en staan eigen praktijkvoorbeelden centraal.
De training is gericht op het verwerven van kennis en het toepassen van vaardigheden over beperkte gezondheidsvaardigheden en interculturele communicatie bij oudere migranten.

Doelgroep

Diverse beroepsdisciplines (geriater, internist, longarts, cardioloog, specialist ouderengeneeskunde, huisarts, gespecialiseerde verpleegkundigen) kunnen hieraan deelnemen. De training is met name gericht op zorgverleners uit de beschouwende medische vakken. Ook voor andere zorgprofessionals is deze training relevant. Door het aanpassen van het rollenspel kan de aansluiting bij de werkpraktijk worden gevonden.

Leerdoelen

Na deze training:

• kent de deelnemer de culturele aspecten die mee kunnen spelen bij het maken van beslissingen rond het levenseinde
• kent de deelnemer de rol van opleiding en beperkte gezondheidsvaardigheden van patiënten bij het nemen van beslissingen rondom het levenseinde
• heeft de deelnemer zicht op eigen (cultureel bepaalde) overtuigingen die mee kunnen spelen in de communicatie met oudere niet-westerse migranten en hun familie
• verbetert de deelnemer zijn vaardigheden in eenvoudige communicatie en cultuursensitieve communicatie.  
• is de deelnemer beter in staat een gesprek te voeren over beslissingen omtrent wel of niet reanimeren, sondevoeding en stoppen met behandelen bij oudere migranten en hun familie