De moeizame revalidatie bij een patiënt met schouderstijfheid vormt regelmatig een bron van frustratie voor zowel patiënt als therapeut. Een poging tot functioneren in het dagelijks leven met deze schouderstijfheid brengt op zijn beurt dan weer klachten in aangrenzende gebieden mee zoals nek of elleboog. Ernstige stijfheid van de schouder komt voor onder de vorm van een ideopathische frozen shoulder, postoperatieve of posttraumatische schouderstijfheid.

In deze workshop wordt heel wat recent onderzoek besproken dat inzicht geeft in de structurele pathologie die aan de basis ligt van stijfheid, het al dan niet self-limiting verloop, wetenschappelijk onderbouwing voor de freezing-frozen-thawing fasenindeling en evidentie voor therapeutische opties.

Aan de hand van een casus worden nadien spieren besproken die kunnen bijdragen tot schouderstijfheid- en of pijnklachten en wordt dieper ingegaan op het oefenprogramma voor patiënten met schouderstijfheid.