De cursist dient te beschikken over de kennis, vaardigheden en inzichten nodig voor het begeleiden van het herstel, de ontwikkeling en het behoud van de individuele golfvaardigheid van golfers van ieder niveau en iedere leeftijd. Golffysiotherapeuten zijn in staat, eventueel in samenspraak met een golfprofessional, via een proces van biomechanisch/kinesiologisch redeneren te komen tot een specifieke golf-fysiotherapeutische zorg/hulpvraag, die richting en inhoud geeft aan adequate fysiotherapeutische interventies, zoals stabiliteits-, mobiliteits-, weerstands-, balans- en coördinatieve oefentherapie en training en/of aanpassing van techniek/materiaal/omgeving. Dit zo mogelijk op basis van voorhanden zijnde evidentie, richtlijnen en protocollen. Echter in de regel gaat het om situaties waarin beslissingen en keuzes niet op evidentie of protocollen gebaseerd zijn, om de simpele reden dat die niet voor handen zijn. Daarom moet de golffysiotherapeut op basis van een biomechanisch/kinesiologisch model en in samenspraak met golfer en golfprofessional keuzes maken voor een zo optimaal mogelijk behandeltraject.

Om deze doelstellingen te bereiken is er sprake van 2 opeenvolgende opleidingen om de beroepspraktijk van de golffysiotherapeut te onderbouwen.

GPA 1: Het polaire PGA-leermodel van de swing
Hier leert de fysiotherapeut het denken en handelen van de golfprofessional te doorzien en zijn ‘taal’ te spreken. Met het polaire model van de golfswing leert de fysiotherapeut, de manier van het ‘a-vue’ beoordelen van de houdingen en bewegingen van de verschillende slagbewegingen in het golf, zoals ook de golfprofessional heeft geleerd.

GPA 2: Het 4 segmentenmodel van de swing.
Hier leert de golffysiotherapeut zowel op gewrichtsniveau als op segment-niveau de swing biomechanisch/kinesiologisch te analyseren. Daarmee kan de ‘hand-shake’ met de golfprofessional gemaakt worden. Vaak is immers interprofessionele samenwerking nodig om golfgerichte problemen op te lossen. De pro heeft geleerd de swing tot op segmentaal niveau te analyseren. Met het 4-segmenten model van de golfswing wordt, het ‘a-vue’ beoordelen van de houdingen en bewegingen van de verschillende slagbewegingen in het golf, geobjectiveerd door gebruik te maken van anatomische referentielijnen.