De apotheker ziet in de praktijk veel patiënten die psychofarmaca gebruiken. In veel gevallen is het duidelijk dat een patiënt niet volgens een van de gangbare standaarden of richtlijnen wordt behandeld. Ook worden psychofarmaca regelmatig gebruikt voor indicaties waarvoor ze niet geregistreerd zijn (“off-label” gebruik). In welke gevallen is dit verantwoord en wanneer is het, in het belang van de patiënt, nuttig dat de apotheker contact opneemt met de voorschrijver? En wat zijn dan valide argumenten om te gebruiken?

In deze cursus wordt onder meer ingegaan op het analyseren van complexe medicatie met psychofarmaca. Aan de hand van verschillende praktijkvoorbeelden wordt ingegaan op de rationaliteit van combinaties van geneesmiddelen die niet in de standaarden worden genoemd. Daarnaast worden praktische handvatten gegeven voor het afbouwen en switchen van antidepressiva en het afbouwen van benzodiazepines. Ook wordt aandacht besteed aan irrationele, potentieel schadelijke of onvoldoende onderbouwde toepassingen van psychofarmaca. Enkele te behandelen onderwerpen zijn:

•           de toepassing van een lage dosering quetiapine of mirtazapine als slaapmiddel;

•           het switchen, combineren en afbouwen van antidepressiva;

•           het combineren van antipsychotica;

•           de toepassing van aripiprazol en risperidon bij kinderen;

•           de risico’s van antidepressiva bij kinderen en adolescenten;

•           de toepassing van antipsychotica bij therapieresistente depressie;

•           het afbouwen van benzodiazepines.

Met behulp van casuïstiek worden praktijksituaties besproken, waarbij er volop ruimte is voor discussie en waarbij u van harte wordt uitgenodigd om uw eigen praktijkervaringen in te brengen.

Na afloop van de nascholing kunt u het geleerde meteen toepassen in uw eigen praktijk.

Deze cursus is ontwikkeld in samenwerking met Geurt van den Brink, docent bij de afdeling Farmaco-epidemiologie en Klinische Farmacologie Universiteit Utrecht en Annemarie Heersche, apotheker en werkzaam bij de afdeling Farmaco-epidemiologie & Klinische

Farmacologie Universiteit Utrecht.

Na het volgen van deze cursus is de cursist in staat om:

• de relevante evidence m.b.t. toepassing van de meest gangbare psychofarmaca te benoemen;
• de effectiviteit van de meest gangbare psychofarmaca, zowel kwalitatief als kwantitatief, te beschrijven;
• de belangrijkste bijwerkingen te verklaren vanuit het werkingsmechanisme;
• complexe farmacotherapie te analyseren;
• te adviseren over afbouwen, switchen en combineren van psychofarmaca;
• te onderkennen wanneer een interventie vanuit de apotheek noodzakelijk is.