Algemene inleiding

In de fysiotherapeutische praktijk is kennis van de inspanningsfysiologie een basisvereiste om gericht adaptatie processen te bewerkstelligen in de verschillende fysiologische systemen.

Inspanningsfysiologische wetmatigheden zowel bij de energie leverende processen alsmede bij de trainingsprincipes zijn bij alle populaties die gerelateerd zijn aan de fysiotherapeutische praktijk toepasbaar. Zowel bij sporters als bij personen met een chronische aandoening is kennis van de inspanningsfysiologie een voorwaarde om gericht interventies te kunnen toepassen en klinimetrische gegevens doelgericht te kunnen gebruiken.

In deze cursus worden de basisprincipes van de inspanningsfysiologie gericht op de fysiotherapeutische praktijk behandeld. Tevens wordt aandacht besteedt aan de meest voorkomende (fysiotherapeutische) klinimetrie voor het aeroob en anaeroob uithoudingsvermogen. Aan de hand van casuïstiek wordt toegelicht en geoefend hoe een trainingsschema op basis van inspanningsfysiologische doelen specifiek voor chronische aandoeningen (DMII, obesitas, artrose en hartfalen) kan worden opgezet.   

Algemene Doelstellingen

De deelnemer kent:

Het verschil tussen fysiologie en inspanningsfysiologie

De verschillende trainbare systemen

De grondmotorische eigenschappen

De verschillende metabole systemen

De kenmerken van de (anaerobe) glycolyse en oxidatieve fosforylering

De verschillen in de trainingskeer tussen vermogen en capaciteit

Pathofysiologie van de chronische aandoeningen

Fysieke klinimetrie en de interpretatie hiervan

Trainingsprincipes uit de inspanningsfysiologie en trainingsleer

Spierfysiologie alsmede de spierkrachtschema’s

De deelnemer kan:

De besproken klinimetrie uitvoeren en interpreteren

Aan de hand van casuïstiek een trainingsschema opzetten met inspanningsfysiologische doelen specifiek voor chronische aandoeningen