Kinderen zijn behalve kwetsbaar, óók veerkrachtig.
We weten natuurlijk dat bepaalde situaties waarin kinderen opgroeien hun ontwikkeling kunnen schaden. Getuige zijn van huiselijk geweld of slachtoffer zijn van mishandeling bijvoorbeeld. Of ouders hebben die scheiden en elkaar naar het leven blijven staan. Of opgroeien met een verslaafde opvoeder. Door de veerkracht die kinderen bezitten, komen veel kinderen echter nog betrekkelijk goed uit zulke situaties.
Maar bij een aanzienlijk deel van de kinderen die vervelende en belastende zaken meemaken, komt de ellende niet alleen. De nare gebeurtenissen stapelen zich bij hen op. Zij groeiden met meerdere, elkaar vaak versterkende, riscofactoren op. De prognose van deze kinderen is aanmerkelijk slechter dan van kinderen die maar met één enkele risicofactor opgroeiden, zo laat het beschikbare onderzoek naar Adverse Childhood Experiences zien.
Welk recent onderzoek is er op het gebied van ACES relevant? Wat is van belang rondom preventie, signalering en het bieden van adequate hulp? Welke invloed hebben traumatische jeugdervaringen op het brein? Wat zijn de effecten van een opeenstapeling van ACES voor de verdere ontwikkeling van een persoon en wat kan er middels preventie worden gedaan? Hoe kan de schoolcontext bijdragen aan herstel? Welke mogelijke effecten hebben ACES op ouderschap en opvoederschap? Wat dien je als hulpverlener of professional in het onderwijs te weten van de langetermijngevolgen van mishandeling en verwaarlozing? Hoe gespreksvoering gestalte te geven met pleegouders en samengestelde gezinnen?
Bij deze en andere vragen staan sprekers uit wetenschap en praktijk uitvoerig stil tijdens dit online-congres.
Leerdoelen:
Aanbieder van studiedagen, symposia, congressen, cursussen, workshops en trainingen op het gebied van zorg, welzijn en onderwijs.