Binnen de forensische psychiatrie heb je als hulpverlener te maken met een doelgroep die veelal niet op vrijwillige basis behandeling zoekt. Daarnaast is een psychiatrische stoornis vaak niet de aanmeldreden, maar gedrag waar anderen last van hebben. Het werken met deze doelgroep vraagt dus om specifieke vaardigheden. Belangrijk is dat je degene die wordt aangemeld (voor het gemak noemen we deze toch maar “de cliënt” hoewel dat feitelijk vaak (nog) niet de juiste benaming is) geïnvolveerd krijgt in de behandeling, dat je daarnaast oog hebt voor de belangen en contextuele krachtenvelden. Samenwerken met andere partijen rondom de cliënt, onder andere de verwijzer (veelal de reclassering) is van groot belang. Ook de belangen van de mensen om de cliënt heen, dien je mee te nemen. En uiteraard het allerbelangrijkste: dat je blijft behandelen en oog hebt voor de belangen en belevingswereld van de cliënt. Binnen de forensische psychiatrie is de diversiteit bij de cliënten  groot, ook de culturele achtergrond (in de breedste zin van het woord) speelt een rol in de problematiek waarmee de cliënt te kampen heeft. Daarnaast is er vaak ook sprake van verslavingsproblematiek. In deze vervolgcursus wordt aandacht besteed aan het vasthouden van het gedragstherapeutisch proces bij deze doelgroep. Hoe kan het grensoverschrijdende gedrag geanalyseerd worden in gedragstherapeutische termen? Welke psychiatrische problematiek ligt daaraan ten grondslag, hoe vertaal je deze achterliggende problematiek in je doelen en welke interventies pas je toe?