Deze cursus combineert een brede systeemtheoretische scholing met een praktijkgerichte training in systeemtherapeutische toepassingen. Aan bod komen de diverse stromingen en actuele ontwikkelingen binnen de systeemtherapie en daaruit voortgekomen interventiemethodes. In deze cursus wordt daarbij aandacht besteed aan verschillende behandelsettingen (residentieel, semi-residentieel, ambulant), de wisselwerking daartussen en met het clientsysteem. Met name deze wisselwerking maakt de hulpverlening zo complex, de belangen lijken soms tegengesteld. Het systemisch denken geeft dan een kader om de partijen bij elkaar te brengen, elkaar te versterken, te ondersteunen en aan te vullen. Het bewegen in dit zogenaamde larger system komt in deze cursus uitgebreid aan bod.

Kennisoverdracht en training van vaardigheden vinden plaats vanuit 4 basisregels:

1. Actief participerend deel zijn van het geheel (in een gezin of andere systeemcontext)
2. Communiceren op betrekkingsniveau (relationeel gevoelig worden)
3. Met instemming zinvolle informatie toevoegen
4. Beweging genereren om uit de impassen te komen (dilemma van de verandering)

De attitude waarmee binnen deze cursus clienten tegemoet worden getreden, is gebaseerd op de overtuiging dat in ieder mens hulpbronnen aanwezig zijn die te mobiliseren zijn. Hierdoor kan stagnatie in de ontwikkeling van kind en gezin doorbroken worden. Soms lijken die hulpbronnen elkaar echter tegen te werken, hetgeen niet altijd op bewust niveau gebeurt. Mensen handelen meestal naar beste weten en met de juiste intenties. Toch kan dat conflicterend lijken omdat denkkaders verschillen. Systeemtherapeutisch denken is in dergelijke situaties aanvullend omdat het op meta-niveau bekijkt waar verbindingen in denken en doen gelegd kunnen worden. Op deze wijze kan er een gezamenlijk denk- en behandelkader ontstaan die stagnatie in behandelingen weer vlot kan trekken. Het is de kunde van de hulpverlener om met toestemming van de leden van het systeem aan het bestaande krachtenveld woorden te geven zodat beweging kan ontstaan. Indien een hulpverlener dit kan, is hij in staat relationeel beweeglijk te worden en zich te ontwikkelen tot specialist in betrekkingen tussen mensen. Deze clientbejegening wordt praktisch onderbouwd met bouwstenen uit de communicatietheorie en systeemtheorie.

Algemeen leerdoel van deze cursus is dat de cursist in staat is om problemen van kinderen/jongeren binnen gezinnen te benaderen vanuit verschillende systeemtheoretische perspectieven en systeemtherapeutische technieken kan inzetten om verandering te bewerkstelligen (voor verder concretisering van de leerdoelen wordt verwezen naar het draaiboek).