Taal is de bril waardoor wij naar de werkelijkheid kijken, het construeert onze werkelijkheid. Taal heeft een normerende kant: taal drukt uit wat goed en slecht, ziek en gezond gevonden wordt. Taal kent een interactieve kant: woorden, houdingen en bewegingen krijgen in verhouding met anderen betekenis. Het is belangrijk om ook de buitenwoordelijke aspecten in acht te nemen, de verborgen bedoelingen achter bepaalde taaluitingen.
Taal is van belang om de emotionele toestand van jezelf en anderen te benoemen en de relationele behoeftes uit te spreken. Dit is nodig om de complexiteit van het leven enigszins te begrijpen en te structureren. Taal speelt een rol bij het verbinden (‘jawoord’) en bij het verbreken van relaties.
Taal is de ziel van het (therapeutische) contact en daarmee de ziel van ons vak. Het bepaalt een goede werkrelatie tussen professional en patiënt – en diens naasten – en vormt de basis van alle diagnostiek en behandelingen. Maar taal krijgt relatief erg weinig aandacht in opleidingen en bij- en nascholingen.
Tijd voor een inhaalslag: daarom deze inspirerende tweedaagse!