De relatie tussen hulpverlener en cliënt is het meest werkzame element in elk hulpverleningsrelatie.
Dit geldt zeker voor de relatie tussen de ouders van de cliënt en de hulpverlener. Het begeleiden van ouders is echter niet altijd gemakkelijk en kan soms ontaarden in wantrouwen.
Hoe kun je ervoor zorgen in verbinding met ouders te blijven zonder het gezamenlijke belang binnen hulpverlening, opvang en onderwijs uit het oog te verliezen? Ouderschapsdeskundige Alice van der Pas (1933-2017) bedacht hiervoor de term de ‘ouderbegeleidende positie’. Ouders hebben een onvoorwaardelijk besef dat zij verantwoordelijk zijn voor hun kind, stelde zij. Opvoeden is een zware klus en je hebt als ouder slechts deels in de hand wat er allemaal met je kind gebeurt. Dit maakt het ouderschap kwetsbaar. Tegelijkertijd wijst Van der Pas erop dat goed ouderschap het fundament van onze samenleving is. En dat vraagt om solidair te zijn met ouders. Hiertoe is gerichte aandacht vanuit de hulpverlening nodig. Werken vanuit een ouderbegeleidende positie biedt handvatten om steeds de verbinding te (her)vinden wanneer je weerstand ervaart of je machteloos voelt.
Tijdens dit congres zal het concept van de ouderbegeleidende positie vanuit verschillende invalshoeken worden besproken.
Leerdoelen:
Aanbieder van studiedagen, symposia, congressen, cursussen, workshops en trainingen op het gebied van zorg, welzijn en onderwijs.