Hechting staat voor een langdurige emotionele relatie tussen kind en opvoeder. Verstoring van deze relatie is risicovol voor de ontwikkeling van het kind en kan samen gaan met traumatisering. Hoe jonger en ingrijpender de verstoring, hoe groter de traumatisering.

Zonder gezonde hechtingsrelatie leert het kind moeilijk omgaan met stressvolle omstandigheden en loopt het, op basis van een verstoord stresssysteem, risico op ontwikkelingsproblemen op meerdere gebieden (neurologisch, relationeel, emotioneel, cognitief, lichamelijk).

Behandeling van kinderen met hechtingsproblemen/chronische traumatisering en hun ouders/opvoeders vraagt een integrale, stapsgewijze behandeling. Vaak zijn meerdere hulpverleners betrokken en is afstemming van wezenlijk belang, juist omdat de jeugdigen en hun ouders/opvoeders behoefte hebben aan stabiliteit en correctieve ervaringen in de interactie.

Cursist weet hoe gezonde hechting tot stand komt en hoe verstoorde hechting de ontwikkeling en het gedrag van kinderen beïnvloedt.

Cursist kan verstoorde  hechting diagnosticeren en weet welke interventies en behandelingen kunnen worden ingezet ter bevordering van gezonde hechting, welke begeleidingsstijl passend is en kan de kennis vertalen naar individuele casuïstiek.

Cursist weet wat enkelvoudig en complex trauma zijn en hoe trauma de ontwikkeling beïnvloedt.

Cursist weet welke factoren het risico op traumaklachten vergroten en  welke factoren de veerkracht bevorderen en hoe hulpverleners dit kunnen beïnvloeden

Cursist kan trauma diagnosticeren indicaties stellen en interventies (laten) toepassen. Speciale aandacht gaat uit naar seksueel misbruik als chronisch trauma.

Cursist weet wat secundair trauma is, kent de kernelementen in de preventie van secundair trauma en de vertaling hiervan naar de praktijk