Al vroeg in de ontwikkeling kunnen kinderen dingen meemaken die zeer ingrijpend zijn. In de vroege ontwikkeling zijn trauma en hechting heel nauw met elkaar verweven. Een kind dat zich niet goed hecht, zal veel gemakkelijker openstaan voor trauma. Ook kunnen ernstige trauma’s een gezonde hechting in de weg staan.

Wanneer kinderen naar school gaan, neemt het de hechtingspatronen, maar ook eventuele traumatische ervaringen, als een onzichtbare koffer met zich mee. De hechting en traumatische ervaringen hebben invloed op het leren.

Een orthopedagoog/psycholoog die werkt in het primair onderwijs is regelmatig betrokken bij leerlingen bij wie sprake is van problemen in de hechting of die traumatische ervaringen hebben opgedaan. Hoe herken je deze leerlingen en wat kan leerkrachten en andere betrokkenen geboden worden om hier zo goed mogelijk mee om te gaan?

Doelen van de scholing:

- Achtergrondkennis over hechting en trauma opfrissen en verdiepen.
- Herkennen van signalen die kunnen wijzen op een trauma of problemen in de hechting.
- Kennis over materialen die ingezet kunnen worden in de diagnostiek van trauma en hechting.
- Ontvangen van tools in de begeleiding en advisering van leerkrachten en andere betrokkenen.

De scholing vindt plaats tijdens een bijeenkomst van een dag. Vooraf bestuderen de cursisten literatuur en nemen ze een casus mee. Na de cursusdag schrijven de cursisten een reflectie waarbij ze het geleerde koppelen aan de casus.