De scholing biedt een theoretische inleiding en verdieping op de normale en afwijkende ontwikkeling van kinderen. De scholing start met een inleiding over de geschiedenis en plaatsbepaling over ontwikkelingspsychologie en ontwikkelingspathologie. De ontwikkelingspsychologie wordt besproken in de verschillende ontwikkelingsdomeinen (sociaal, communicatief, emotioneel, spel en gedrag, cognitief, motorisch en fysiek/seksueel) en toegelicht voor de leeftijdsfasen (prenataal, zuigeling en peuterleeftijd, schoolleeftijd, puberteit en adolescentie, volwassenheid en ouderdom).

De bi-directionele interactie tussen kind, aanleg en omgevingsfactoren is basis om ontwikkelingspaden te beschrijven, zowel die leiden tot adequate ontwikkeling als afwijkende ontwikkeling. Het transaktioneel ontwikkelingsmodel (Sameroff, 1975; Olson & Sameroff 2009) dient als basis om de verschillende theorieën over ontstaan en voortduren van psychische stoornissen te bespreken. Toelichting volgt vanuit biologisch/medisch perspectief, psychologisch en sociaal en de processen die zich afspelen tussen de verschillende factoren.  De gangbare classificatiesystemen (DC 0-5 en DSM V) bieden kapstok om de verschillende neurobiologische ontwikkelingsstoornissen en overige psychische en psychiatrische beelden bij kinderen en adolescenten nader toe te lichten, op prevalentie, op betekenis voor kind en gezin en hulpverlening.  Opvoeden, opvoedstijl en de kwaliteit van gehechtheidsrelaties, de invloed van trauma zijn centrale thema's en deze worden voortdurend gerelateerd aan de adequate en afwijkende ontwikkelingsgang.

Na afronding van de scholing herkennen de cursisten mijlpalen in de normale ontwikkeling en signaleren kenmerken van afwijkende ontwikkeling en geven richting aan de diagnostiek. Ze zijn in staat om hun aandeel van het hulpverleningsaanbod uit te werken in observaties/diagnostisch verslag en  behandelplan.