Dat seksualiteit in onze maatschappij een prominente plaats inneemt hoeft geen betoog.
Op straat wordt je omgeven door talloze erotische voorstellingen. Op het internet nemen de pornosites de meeste gigabytes in beslag. Maar in ons dagelijkse leven menen wij wetten te moeten invoeren, die ervoor moeten zorgen dat seksuele gemeenschap wederzijdse bereidwilligheid vergt, alsof dat niet normaal zou zijn. Inmiddels schijnt er zelfs een ‘app’ te zijn, waarbij die bereidwilligheid door beide partijen contractueel vastgelegd kan worden.

Als de seks overal is, hoe is het dan te verklaren dat jongeren steeds langer wachten met hun  eerste seksuele ervaring? Heeft dat iets met de verhouding seks en intimiteit te maken? Tenslotte kun je seks hebben zonder intimiteit maar ook heel  intiem zijn zonder seks.

Seksuologe Esther Perel betwijfelt overigens wel of een intieme relatie zonder erotiek en seks aangenaam is. Seks in een intieme relatie is geen opgelegde verplichting, maar een erotisch spel tussen twee geliefden, althans dat zou het moeten zijn in Perel’s visie. Begrijpelijkerwijs doen zich hierbij veel misverstanden voor tussen geliefden en in onze samenleving.
Blijkbaar zijn we het spoor aardig bijster.
Vandaag gaan we de draad vanuit de psychiatrie bezien, weer oppakken.

Er wordt gebruik gemaakt van korte filmfragmenten om bovenstaande in didactische zin te verhelderen.