Denk aan: partnergeweld, kindermishandeling, kinderen die getuige zijn van geweld tussen hun ouders, kinderen die hun ouders mishandelen, mantelzorgers wiens zorg ontspoort, jongeren die te maken hebben met beperkte vrijheden om de familie-eer te waarborgen, verkeringsgeweld en grensoverschrijdingen via internet.
Huiselijk geweld en kindermishandeling zijn lastig de wereld uit te helpen - het is en blijft één van de grootste geweldsproblemen in Nederland. Jaarlijks zijn zo’n 200 000 volwassenen en 119 000 kinderen slachtoffer van huiselijk geweld. Om dit tegen te gaan is het belangrijk dat deze situaties eerder in beeld komen.
TOCH IS ER HOOP.
Nog nooit eerder is er zoveel aandacht geweest voor huiselijk geweld via campagnes en media geweest, met name ook gericht om bewustwording bij de omgeving te vergroten.
Landelijke campagnes zoals Ik kijk niet weg (2012-2016) , Geweld hoort nergens thuis (2018-2021) en Het houdt niet op, totdat je iets doet (2019) doen verbetervoorstellen en een appel op burgers om sneller met signalering te komen. Succes is zeker niet gegarandeerd, maar meer en veel aandacht is goed. Sinds 1 januari jongstleden is de Meldcode aangescherpt: Het is een professionele norm om melding te doen bij
Veilig Thuis als er vermoedens zijn van acute en structurele onveiligheid. Handelingsverlegenheid blijft een groot probleem bij het tegengaan van huiselijk geweld en kindermishandeling. Je denkt het, je ziet het, je vermoedt het - maar de stap om er daadwerkelijk iets mee te doen, aan te kaarten, aan te geven blijft ingewikkeld. Door de campagnes en door de extra nadruk zal hierin beweging moeten komen.
Congresbureau