Dit symposium gaat over diverse patronen van verslavend gedrag in relatie tot grensoverschrijdend gedrag. Daarbij is er aandacht voor epidemiologie, neurobiologische mechanismen die ten grondslag liggen aan verschillende typen verslavingsgedrag, verschillen en overeenkomsten tussen verschillende typen verslavingsproblematiek,  morele en ethische aspecten van verslaving in relatie tot toerekeningsvatbaarheid binnen het Nederlandse rechtssysteem en behandeling van complexe verslaving.

Leerdoelen:
1. Kennis hebben van de diverse patronen van verslavend gedrag die schade berokkenen aan patiënt en/of leiden tot delinquent gedrag.
2. Kennis hebben van actuele theorieën met betrekking tot verslavend gedrag en de samenhang begrijpen met gewelddadig of anderzins grensoverschrijdend gedrag. Kennis hebben van de samenhang met neurobiologische aspecten van verslaving.
3. Kennis hebben van het onderscheid tussen middelenverslaving en andere soorten verslavingen.
4. Kennis hebben van problemen in de interactie  die oorzakelijk zijn voor verslavingsgedrag of er gevolg van zijn en de betekenis daarvan in de forensische behandeling. Interactieproblemen worden beschouwd als problemen tussen patient en diens bredere sociale netwerk of systeem, alsook interactieproblemen tussen patient en diens behandelsysteem.
5. Kennis hebben van filosofische en ethische aspecten m.b.t. de samenhang tussen verslavingsgedrag en de vrijheid van handelen
6. Kennis hebben van de betekenis van verslavingsgedrag voor de behandelrelatie (microniveau), voor het functioneren van behandelteams (mesoniveau) en voor het functioneren van een organisatie (macroniveau).
7. Kennis hebben van de plaats van verslavingsproblematiek bij een forensische doelgroep: wat zijn mogelijkheden voor behandeling, bestaan daarvoor specifieke interventies en is de GGZ voldoende toegerust op de behandeling van verslaafden?
8. Kennis nemen van morele en ethische aspecten: waar liggen grenzen? Wanneer is verslavingsgedrag te beschouwen als strafbaar en ethisch (on)toelaatbaar?
9. Kennis hebben van de relatie tussen verslavingsgedrag en (relationeel) geweld en de betekenis daarvan voor behandeling.
10. Kennismaking met het perspectief van een advocaat op patiënten waarbij verslaving een rol heeft gespeeld in hun delict.

Het volgen van deze bijscholing stelt behandelaren in staat kennis te nemen van recente ontwikkelingen op het gebied van gedrags- en middelen verslaving  in relatie tot forensische diagnostiek en behandeling en geeft een aanzet dit toe te passen en verder te gaan ontwikkelen in de eigen werksetting.