In het afsluiten van het directe werken met de ingewikkelde en pijnlijke kant van de liefde worstelde ik met het afscheid. Aan de ene kant ben ik blij met wat ik heb kunnen bijdragen binnen de Keerkring en later binnen de AFPN. Maar wat blijft steken zijn de casussen waarin ik voor mijn gevoel te kort geschoten ben. Dus toen Marian Ploegmakers geconfronteert met mijn twijfel tegen me zei: “Maar jij MOET afscheid nemen”, dacht ik dan moet het over het ontoereikend zijn gaan.

Met dank voor hun enthousiaste deelname geef ik hieronder het overzicht

Marian Ploegmakers

Inleiding over het ontstaan van de titel

Frans Holdert

Is alles naar wens?

40 jaar in de psychiatrie en gezinstherapie: wat is er veranderd? Een persoonlijk verhaal van Frans Holdert

over zijn avonturen in de GGZ en de conclusies na ruim 40 jaar.

Ontoereikendheid op alle niveaus, medisch, psychotherapeutisch, persoonlijk, educatief en sociaal-politiek.

Hoe moeten onze opvolgers hiermee verder?

Edu van de Velden

“Armoede kan in rijkdom gekleed gaan”

Een analyse van ontoereikendheid. Misvattingen over doelstellingen van psychotherapie. Het onjuist interpreteren van circulaire causaliteiten. Misverstanden, niveauverwarring en dogma’s bij psychotherapeuten.

Onverdraaglijke ontoereikendheid. Bezien vanuit het (dynamisch) systeemtheoretisch perspectief. Gelaagdheden in het denken.

Cor Vreugdenhil

De kracht van ontoereikendheid, 

ofwel ‘hoe blijven we leren’.

Hierin spelen de natuur, dieren, en wijze voorgangers in ons vakgebied natuurlijk een belangrijke rol.

Maar ook onze ‘kijk’ op onszelf, onze samenleving en onze cultuur.

In de ontoereikendheid speelt het afscheid nemen van, natuurlijk ook een belangrijke rol. 

Afscheid nemen van oude denkbeelden dat mannen intelligenter zijn dan vrouwen, dat er onderscheid is tussen ‘ons’ land en andere landen, onze mensen en andere mensen, onze denkbeelden en andere denkbeelden.

Hoe kunnen we ervaren dat er nieuwe wegen, methoden en technieken zijn die ons vak verrijken in plaats van oude wijn in nieuwe vaten blijken te zijn?

Hoe kunnen we iets ‘leren kennen’, wat we voordien niet kenden?

Op al deze vragen hoop ik u het antwoord schuldig te blijven en trouw te blijven aan de titel van deze lezing!

Ellen Aptroot

De wet van de onbedoelde gevolgen

een collum over psychotherapie vanuit een systeemtheoretisch perspectief. Ontoereikendheid wordt niet opgelost door een hyperspecialisatie. In dat geval is er sprake van een loochening van complexiteit, samenhang.

Behandelen is meer dan genezen. Evenals dat de kwaliteit van leven meer is dan het besef van onvolmaaktheid van het leven dat onherroepelijk eindigd met de dood.

Specialisatie komt tot bloei in het besef in welk kader men opereert. Evidentie is meer dan effect studies. De onbedoelde gevolgen van de waan van de dag.

Jan Bout en Albert Neeleman

Het Monster in de Groep

Voorafgaand aan een live parengroep doen zij een kort verhaal waarin zij de ontoereikendheid van de groep, subgroep, relatie, partners en therapeuten onderzoeken.