De cursus Interactie Methodiek Relationele Ontwikkeling, waarin de methodiek Beweging-als-houvast centraal staat, is gebaseerd op de wijze waarop ouders en baby’s communiceren. De basis hiervan is lichaamstaal, meer specifiek ‘de beweging van beide partners ten opzichte van elkaar’.

Niemand zal twijfelen aan het vermogen van baby’s om te kunnen communiceren met een partner, ondanks dat baby’s geen taal of woorden tot hun beschikking hebben. Uit klassieke en recente studies is duidelijk geworden dat ouders en jonge baby’s gebruik maken van elkaars bewegingen en de kwalitatieve eigenschappen van een beweging, zoals snelheid en intensiteit. Tijdens de momenten van bewegen (waarbij de spraak van ouders ook als een vorm van bewegen wordt gezien) ontstaan er momenten van synchronie tussen ouder en baby en momenten van onderscheid. De baby leert op deze manier het verschil kennen tussen zichzelf en de ander en tussen samenzijn en op zichzelf gericht zijn. Vervolgens groeit het vermogen om zowel initiatief te nemen in het maken van contact als het vermogen om te kunnen volgen. 

Deze principes (synchronie, onderscheid, initiatief nemen, volgen, samen zijn en autonoom zijn) vormen de basis voor een wederkerige en gelijkwaardige communicatie tussen partners. De cursisten leren om deze principes toe te passen bij cliënten die sociaalemotionele ontwikkelingsproblemen hebben. Cliënten die sociaalemotionele ontwikkelingsproblemen hebben, laten in het normale contact minder wederkerigheid zien waardoor de communicatie tussen partners minder gelijkwaardig is. De cursisten leren wat zij kunnen doen om meer gelijkwaardig contact op te bouwen met hun cliënt en meer wederkerigheid te ontwikkelen bij de cliënt.

Deze methodiek kan ingezet worden bij cliënten van alle leeftijden en ongeacht een eventueel aanwezige diagnose. Uitgangspunt is namelijk dat de basis van alle communicatie ‘beweging’ is en dat je kunnen aanpassen op elkaars beweging, een aangeboren vermogen van iedereen is, waardoor er altijd aanknopingspunten voor een behandeling zijn.   

Doel van de cursus: de cursist is in staat om de principes van wederkerige interacties toe te passen in het contact met een cliënt. Hierbij zal de nadruk liggen op het geleidelijk aan zelfstandig worden in de uitvoering en verslaglegging van de behandeling. De cursist is in staat om het handelen wetenschappelijk, theoretisch en methodisch te onderbouwen.

Doel van de behandeling: de cliënt helpen om wederkerige en gelijkwaardige interacties te kunnen aangaan met zijn omgeving. De cliënt leert de structuur herkennen van wederkerige interacties dankzij de cursist die deze structuur toepast in wekelijkse contactmomenten. Tijdens de contactmomenten staat het plezier tussen cursist en cliënt voorop. De activiteiten die gedaan worden, zijn bedoeld om prettig contact te laten ontstaan. De activiteiten zijn altijd leeftijdsadequaat en passend bij de belevingswereld van de cliënt en de mogelijkheden van de cursist. Beiden hebben hun aandeel in de keuze van plezierige activiteiten. Het uiteindelijke doel dat nagestreefd wordt is dat de cliënt zich de basisvormen van communicatie heeft eigengemaakt en dat er gelijkwaardige verdeling is tussen initiatiefname en volgen.