Casuïstiekbespreking voor verpleegkundige over euthanasie en voltooid leven. In deze interactieve bijeenkomst worden theorie en praktijk met elkaar verbonden.

De euthanasiediscussie lijkt ingewikkelder dan ooit tevoren nu ook het concept ‘voltooid leven’ een rol speelt. Op dit moment is het lijden aan een medische aandoening, zoals bijvoorbeeld een terminale vorm van kanker of een zogeheten stapeling van ouderdomsklachten, een vereiste voor het toepassen van euthanasie. Er zijn echter ook andere, niet-medische redenen voor een stervenswens, zoals het gevoel hebben dat je leven voltooid is. Sommige ouderen die om deze reden een stervenswens hebben, dienen een verzoek in tot euthanasie, maar dat wordt niet ingewilligd omdat het lijden geen medische oorzaak heeft. De onderwerpen euthanasie en voltooid leven roepen veel vragen en discussie op. Een eenduidige omschrijving van voltooid leven is moeilijk te geven omdat het vooral om een uiterst persoonlijke ervaring gaat, die voor iedereen anders zal zijn. "Niemand zal ooit over een ander kunnen zeggen dat zijn leven voltooid is. Iemand zal dat uiteindelijk alleen zelf kunnen bepalen, omdat het een persoonlijke ervaring is", sprak D66-Tweede Kamerlid Pia Dijkstra.

Doelstelling:

In deze bijeenkomst gaan we a.d.h.v. casuïstiek met elkaar in gesprek over de rol, de verantwoordelijkheden en bevoegdheden van de verpleegkundige bij euthanasie en voltooid leven.

Subdoelen:

De verpleegkundige:

Kent de inhoud van de centrale begrippen, regelingen en richtlijnen m.b.t. euthanasie, hulp bij zelfdoding en voltooid leven.

Kan benoemen wie welke rol en verantwoordelijkheid heeft bij (beslissingen over) het levenseinde.

Weet wat de zorgvuldigheidseisen zijn bij euthanasie.

Is op de hoogte van de actuele wettelijke kaders m.b.t. euthanasie, hulp bij zelfdoding en voltooid leven.