In de dagelijkse praktijk kan (of hoeft) het psychiatrisch onderzoek niet altijd in extensie uitgevoerd worden. Maar als professional behoor je wel de kennis en vaardigheden in huis te hebben. Weet u het verschil tussen rumineren en piekeren? Of tussen inactiviteit, inertie, initiatiefverlies, lethargie, psychomotorische vertraging en psychomotorische remming? Wilt u meer weten over hyperreflexibiliteit en aprosodie? Of over de misidentificatiesyndromen (Capgras, Cotard, Fregoli)?

Zonder goede diagnostiek geen goed behandelplan, en een essentieel onderdeel van de diagnostiek is het status-mentalisonderzoek. Het behoort tot de kerncompetenties van de psychiater om alle psychiatrische symptomen te kennen en herkennen, om te weten hoe ze kunnen worden vastgesteld en om ze op gestandaardiseerde wijze in de status mentalis te kunnen opschrijven.

Op dit congres komen onder meer aan de orde: precieze definiëringen, de juiste formuleringen, taalgebruik, het feitelijke status-mentalisonderzoek naar psychopathologische symptomen, de trias psychica en thema’s als vorm en inhoud, objectief en subjectief, gestructureerd of gestandaardiseerd. Ook wordt aandacht besteed aan voor de diagnosticus en voor de indicatie psychotherapie belangrijke thema’s als emotieregulatie, mentaliserend vermogen, gehechtheidsstijl, sociaal-emotionele wederkerigheid en afweer- en copingmechanismen.

De aanleiding voor dit congres is het verschijnen van het geheel vernieuwde Handboek Psychiatrisch Onderzoek. Naast aanscherping op vele terreinen zijn er nieuwe psychopathologische fenomenen beschreven en is er bijvoorbeeld veel meer aandacht voor de persoonlijkheid.