IBCT is wereldwijd een van de best onderzochte vormen van relatietherapie.  Wetenschappelijk onderzoek (voor een overzicht zie Dijkstra, 2017) wijst uit dat deze vorm van therapie in veel gevallen effectief is in het verhogen van de relatietevredenheid en het verbeteren van de onderlinge communicatie. IBCT is gebaseerd op principes uit de tweede en derde generatie cognitieve gedragstherapie. Anders dan in veel andere vormen van relatietherapie wordt in IBCT eerst aandacht besteed aan het stimuleren van emotionele acceptatie en tolerantie ten aanzien van verschillen tussen partners. Pas daarna wordt gewerkt aan het oplossen van problemen in de relatie. Door eerst te werken aan emotionele acceptatie en tolerantie kan de rest van de therapie zich richten op de vermindering en oplossing van die problemen die ook daadwerkelijk op een haalbare wijze op te lossen zijn. In IBCT gaat het dus zowel om accepteren als om veranderen. Meer specifiek komen in IBCT 5 belangrijke thema’s aan bod, namelijk:

• Acceptatie van onderlinge verschillen
• Tolerantie voor storend gedrag 
• Uitwisseling van positief gedrag met als doel het verhogen van de relatietevredenheid
• Verbeteren van de communicatie tussen partners
• Verbeteren van het probleemoplossend vermogen van het stel

De cursus neemt 4 dagen (8 dagdelen) in beslag en sluit aan bij het IBCT-protocol van Dijkstra (2017). Dijkstra condenseerde het oorspronkelijke protocol van IBCT tot 10 sessies. Het oorspronkelijke IBCT protocol van Jacobson en Christensen (1998) is voor Nederlandse begrippen namelijk erg lang. Het bestaat uit 21 behandelsessies met beide partners, plus nog 3 intake sessies (1 met het stel, en 1 met de partners apart; Jacobson & Christensen, 1998). Daarom heeft Dijkstra (2017), in overleg  met de Nederlandse wetenschappelijke redactie van het handboek waarin het protocol is gepubliceerd, een verkorte vorm van IBCT ontwikkeld. In zowel het oorspronkelijke IBCT protocol als het gecondenseerde zijn de genoemde 5 thema’s leidend.  

Leerdoelen.

Het uiteindelijke doel is dat, na afloop van de cursus, de cursist: 

1. op basis van mondelinge en schriftelijke assessment kan afleiden wat de kwaliteit is van de partnerrelatie en welke problemen daarin spelen. 

2. technieken uit de IBCT kan toepassen die emotionele resonantie tussen partners stimuleren.

3. technieken uit de IBCT kan toepassen die de tolerantie stimuleren van partners ten aanzien van elkaars gedrag. 

4. technieken uit de IBCT kan toepassen die de uitwisseling van positief gedrag stimuleren. 

5. technieken  uit de IBCT kan toepassen die partners helpen beter met elkaar te communiceren. 

6. kan analyseren in welke fase van emotionele acceptatie en tolerantie partners zich bevinden. 

7. kan analyseren welke problemen er zijn in de communicatie en het probleemoplossend vermogen van partners. 

8. kan reflecteren op de oefeningen die hij de cliënt in IBCT laat doen.

9. kan reflecteren op de eigen kwaliteiten en verbeterpunten als IBCT-therapeut. 

Bron: Dijkstra, P. (2017). Protocol voor relatieproblemen. Hoofdstuk in: G. Keijsers, A. Van Minnen, M., Verbraak, K. Hoogduin, & P. Emmelkamp (red.), Protocollaire behandelingen voor volwassenen met psychische klachten (pp. 498-558). Amsterdam: Boom.