Baby’s kunnen voor de geboorte emotioneel belast zijn en tijdens de geboorte trauma’s oplopen. Deze ervaringen hebben hun weerslag op het functioneren van baby’s en dit zowel gedragsmatig als lichamelijk. De cursus vertrekt vanuit de erkenning van prenatale en perinatale traumatisering en dat deze ervaringen in hun lichaam opgesloten zitten. Deze vroege trauma’s kunnen leiden tot hechtingsstoornissen en emotie-reguleringsproblemen (bijv: excessief huilen, slaapstoornissen of reflux). Prenataal kan een sympathisch (‘fussy’ baby) of parasympathisch (‘floppy’ baby) patroon gevormd worden, welke samengaan met ambivalente en vermijdende hechtingspatronen. Door middel van hun lichaamstaal ‘vertellen’ baby’s hun ervaringen. Posturale aspecten, orgaantaal en reactiepatronen kunnen in verband gebracht worden met prenatale belastingen en geboortetrauma’s. Baby’s moeten uitdrukking geven aan deze ervaringen. Bovendien zoeken ze naar een gepast antwoord op hun ingrijpende ervaringen.

In de cursus komen de volgende onderwerpen aan bod:

-  Een normatieve ontwikkelingspsychologie voor de primaire levensfase (van conceptie tot en met eerste levensjaar)

-  Een integrale hechtingstheorie

-  De neuropsychologie van angst als gevolg van (prenatale) stress, trauma en shock

-  Prenatale traumatisering en zijn signalen

-  Geboorte-trauma’s en zijn lichamelijke en emotionele signalen

-  Begeleidings- en behandelingsaspecten

De cursus is een afwisseling van theorie en praktijk.