Met het Omaha System of het Mikzo kunnen verpleegkundigen en verzorgenden de juiste zorg inzetten en verantwoorden. Zij doen dat samen met de cliënt. De ontwikkelingen in de gezondheidszorg zorgen ervoor dat steeds meer mensen langer zelfstandig blijven en meer eigen regie hebben. Dit betekent dat zorgprofessionals meer samenwerken. Eenheid van taal is dan belangrijk. Het zorgt voor transparantie en gestandaardiseerde informatie over inzet, inhoud en effect van zorg.

De taken: signaleren en voorkomen van problemen, afnemen assessment, coördineren en organiseren van zorg en werken aan zelfredzaamheid. Systematisch zorgproblemen signaleren en samen met andere disciplines gezond gedrag versterken. De verpleegkundige/verzorgende is een belangrijke schakel tussen zorg en welzijn. Alle partijen in het zorg en welzijnsdomein gaan meer samenwerken. Zorgverleners professionaliseren door een gezamenlijke terminologie en classificatie. De classificatie helpt bij het identificeren en vastleggen van aandachtsgebieden, acties en uitkomsten van en voor cliënten. Het vergemakkelijkt de communicatie met elkaar en met de cliënt. Daarnaast maakt het vergelijkingen mogelijk op inhoud, kwaliteit en kosten en biedt het een kader voor de kennis die zorgprofessionals nodig hebben.

Met een classificatiemethodiek kunnen verpleegkundigen en verzorgenden de juiste zorg inzetten. Dat doen zij samen met de cliënt en familie. Hoe maak je de ‘kwesties en keuzes’ bespreekbaar? Kwesties en keuzes gaat over gebieden waar (meetbaar) iets aan de hand is en waar het de vraag is of dit leidt tot een doel in het zorgplan. De deelnemers:

* maken vooraf kennis met de kern van de classificaties

* redeneren vanuit de denkwijze van de positieve gezondheid

* sporen samen de gebieden op waar er ‘kwesties en keuzes’ zijn

* voeren ‘het goede gesprek’ over de ‘kwesties en keuzes’

* zetten met casussen hun gespreksvaardigheden in