Al enkele jaren zijn de extramurale verpleging en de persoonlijke verzorging uit de toenmalige AWBZ opgenomen in het basispakket van de Zvw (Zorgverzekeringswet). Beide functies vallen onder de nieuwe aanspraak Wijkverpleging. De wijkverpleegkundige is vanaf 2015 zelf verantwoordelijk voor het stellen van de verpleegkundige indicatie en de zorgtoewijzing, in plaats van het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg). De wijkverpleegkundige moet op basis van kennis en kunde de zorgvraag helder krijgen en tot een verpleegkundige diagnose en indicatie komen.

In de training zijn de volgende competenties te behalen:

De wijkverpleegkundige

• kan in afstemming met de cliënt, mantelzorgers en/of naasten gegevens verzamelen over dreigende of bestaande gezondheidsproblemen om de zorg- en ondersteuningsbehoeften van de cliënt in kaart te brengen.
• maakt hierbij gebruik van gegevens uit een intakegesprek met de cliënt, eventueel gesteund door naasten en houdt daarbij rekening met/legt verbinding met lichamelijk- en psychosociale problematiek, ervaringsdeskundigheid, het levensverhaal, de omstandigheden, de mogelijkheden uit het sociale domein en mogelijke hulpbronnen

• analyseert de verzamelde gegevens en stelt een verpleegkundige diagnose, maakt daarbij gebruik van haar kennis over ouderen, stoornissen, beperkingen functioneringsproblemen en ziektebeelden van zorgcategorieën in de VVT en houdt daarbij rekening met het mogelijk naast elkaar bestaan van zelfzorgtekorten.
• hanteert bij het opstellen van de verpleegkundige diagnose een classificatiesysteem
• formuleert in samenspraak met de cliënt, mantelzorgers en/of naasten de doelen, kiest activiteiten en interventies. Daarbij betrekt zij het sociale domein.
• handelt conform de opgestelde V&VN normen voor indiceren en organiseren van verpleging en verzorging in de eigen omgeving 2014