Altijd onverwacht, altijd maximale impact en altijd vervelend! Een gebitstrauma. U heeft het allemaal wel eens meegemaakt: een patiënt die van een stoepje gleed, botste met een elleboog op het voetbalveld of – zeldzamer – een ontmoeting met een ijshockeypuck niet wist te vermijden. 

Sporters die deelnemen aan contactsporten moeten proberen zich maximaal te beschermen tegen gebitstraumata. Door het dragen van gebitsbescherming en in sommige gevallen een helm. Maar traumata gebeuren ook vaak in en om het huis. Deze week zag ik een meneer die van zijn fiets was gevallen. Hij kon zich niets meer herinneren van de valpartij toen hij midden op straat bijkwam. Op de spoedeisende hulp viel bij het uittrekken van zijn trui element 21 op de grond… 

En wat dan? Wat is de diagnose? Hoe ga je voorspelbaar en zeker te werk? Kun je een trauma behandeling standaardiseren? Hoe zit het met de etiologie en de prognose op de lange termijn? Hoe herken je de verschillende soorten resorptie? Wat doe je met verkleuringen die soms jaren later pas optreden? En wat is er esthetisch nog mogelijk met een getraumatiseerd element?