Voorbereiding
Voorafgaand aan de training ontvangen de deelnemers een korte vragenlijst waarin onder andere gevraagd wordt situaties te beschrijven waarin problematisch ervaren gedrag speelde. Hier wordt tijdens de training op ingegaan.

Praktijkopdrachten
Tussen de trainingsdagen werkt de cursist aan 2 praktijkopdrachten. Deze hebben betrekking op een al behandeld onderwerp (toepassen) of ter voorbereiding op het volgende dagdeel (reflectie).

Inhoud training
Duur: 6 dagdelen

• Introductie door gedragsconsulent (dagdeel 1)
• Kennis van relevante ziektebeelden
• Persoonlijkheidsstoornissen zoals angststoornissen (obsessief/ compulsieve en afhankelijke stoornissen), persoonlijkheidsstoornissen met theatraal, emotioneel grillig gedrag, paranoïdie/ziekelijke achterdocht; psychose; apathisch gedrag, dwangmatig /claimend gedrag.
• Borderline: ‘alles of niets’, impulsief en instabiliteit; achtergronden en verschijnselen van borderline; tips voor de omgang; tips voor de omgeving.
• Stemmingsstoornissen. Wat is een stemmingsstoornis?
  Manie, manisch-depressieve psychose en depressie.
• Agressief gedrag
  Waardoor kan agressief gedrag ontstaan? Hoe kan ik het beste omgaan met agressief gedrag? Wat vooral niet doen en wat wel? Richtlijnen voor de omgang. Wat doet agressief gedrag met mij?

Bij elk onderdeel wordt ingegaan op oorzaken / ontstaan, omgang, tips en wordt ingegaan op  casuïstiek.

• IBS en RM
  Kort wordt stilgestaan bij wat dit betekent en wat dit wel/ niet zegt over (het gedag van) de cliënt.
• De ABC-methode
• A staat voor het gedrag van de cliënt (goed observeren en in kaart brengen), B staat voor wat zijn mogelijke oorzaken en C staat voor wat zijn de gevolgen / effecten (voor cliënt, op medecliënten, familie, collega’s en mij).
  Een methode om mogelijke oorzaken van probleemgedrag op het spoor te komen. De nadruk bij de bespreking van dit model ligt bij het op het op het spoor komen van ‘wat wel doen en wat niet doen’. Wat zijn de ‘triggers / bewegers’ die bepaald gedrag bij een cliënt kunnen oproepen (zowel negatief als positief). Wat beïnvloed dat gunstig en wat minder gunstig? Wat kan / moet ik veranderen in mijn gedrag?
• Het crisis-ontwikkelingsmodel: escalatie versus de-escalatie
  Uitzonderingen daargelaten, zijn in het gedrag van de meeste mensen signalen te herkennen die duiden op de opbouw van spanning bij een cliënt. Het crisisontwikkelingsmodel onderscheid een aantal fases die kunnen leiden tot een crises en geeft handreikingen om in te grijpen teneinde escalatie te voorkomen.
  De nadruk ligt op het tijdig herkennen van deze signalen en het belang van vroegtijdig handelen / ingrijpen.
• Samenwerking en intervisie
  Delen van elkaars kwaliteiten en valkuilen in de omgang met deze cliëntengroep. Het belang van het kunnen begrenzen van gedrag, het consequent houden aan gemaakte afspraken, het belang van afstemming, samenwerking en elkaar aanspreken.
  • Jouw grenzen zijn niet altijd mijn grenzen. Wat betekent dit in de praktijk?
  • Hoe stel je grenzen op een goede manier?
  • Hoe leg je dat uit aan andere cliënten / familie / hoe betrek je hen hierbij?
  • Hoe maak je hierover met elkaar realistische afspraken?
• Omgaan met dynamiek in de groep. Wanneer ingrijpen en hoe?

Onderdelen van deze trainingen zijn ontleend aan onze branche erkende opleiding Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie (GVP) van BTSG.

Werkvormen
Er wordt gewerkt met verschillende werkvormen:

• Korte theoretische uitleg en bekijken van beeldmateriaal;
• Uitvoeren van opdrachten in groepjes;
• Bespreken en oefenen van vaardigheden aan de hand van casussen bij voorkeur zelf ingebracht of ander aan de hand van voorbeeldcasussen.
   

Na afloop van deze training (leerdoelen):

• Heeft de medewerker inzicht verkregen in de achtergronden en het ontstaan van gerontopsychiatrisch gedrag.
• Is de medewerker in staat om vroegtijdig signalen te herkennen en proactief te handelen met als doel om escalatie van het gedrag te voorkomen.
• Is de medewerker in staat om bij bepaalde cliënten/gedragingen het gedrag te begrenzen en dit ook daadwerkelijk te doen.
• Is de medewerker bewust van de eigen houding.
• Is de medewerker bewust van de communicatie met de cliënt.
• Is de medewerker in staat om een onderlinge samenwerking aan te gaan en bewust te worden van  de afstemming in de omgang met deze cliëntengroep.