Klassiek herkennen we in progressieve ziekteprocessen
een therapeutische, een zorg- en terminale fase. Voor
hulpverleners en patiënten zijn dit meestal duidelijk
herkenbare scharniermomenten. Maar er zijn veel
meer scharniermomenten in een ziekteproces, die we
soms wel/soms niet herkennen, soms wel/soms niet
gebruiken of verkeerd gebruiken. We missen soms
kansen om met de patiënt en alle betrokkenen op één
lijn te blijven, samen dezelfde doelen te stellen…
Vroegtijdige zorgplanning is scharniermomenten herkennen
en gebruiken, soms kan het nodig zijn om zelf een
scharniermoment te creëren.
Scharnieren doen zowel de patiënten, de mantelzorgers,
alle hulpverleners van alle disciplines … maar op
verschillende momenten, op verschillende snelheden en
soms om verschillende redenen (fysiek, psychisch,
sociaal, spiritueel).
Het is belangrijk dat we scharniermomenten leren
herkennen en inpassen in onze communicatiestrategie
doorheen een ziektetraject.