Veelplegers aanpakken

Geen adolescentenstrafrecht voor jonge veelplegers! Terughoudend met taakstraffen; meer inzetten van vrijheidsbeperking!

Dit zijn een paar van de beleids-aanbevelingen naar aanleiding van een unieke studie vanuit de Universiteit Utrecht onder supervisie van Ido Weijers waarbij 81 jonge veelplegers 15 jaar zijn gevolgd.

Jeugdcriminaliteit bestaat in overgrote meerderheid uit kwajongensstreken; experimenteergedrag van adolescenten, die één of hoogstens tweemaal met de politie in aanraking komen. Er bestaat echter ook altijd een klein aantal jeugdige delinquenten die steeds weer betrokken blijken bij overtredingen en misdrijven en soms binnen enkele dagen nadat ze zijn vrijgelaten alweer een delict hebben gepleegd. Vaak hebben zij een geringe intelligentie en worden alle mogelijke interventies op hun losgelaten, maar lijkt niets te helpen.

Op dit congres worden de belangrijkste inzichten in het proces van stoppen met criminaliteit gepresenteerd die na uitgebreide literatuurstudie en jarenlang onderzoek van een grote groep Utrechtse probleemjongeren zijn verworven.

Jonge veelplegers blijken voortdurend te calculeren en af te wegen of ze zullen stoppen of doorgaan. In onze strafrechtelijke reactie moet daar doordacht op worden ingespeeld, afhankelijk van de ontwikkelingsfase waarin de veelpleger zich bevindt. Op dit congres komen de Amsterdamse Top600- en de Utrechtse TopX-aanpak aan de orde plus vergelijkbare buitenlandse initiatieven. Er worden indringende beleidsvoorstellen gedaan en daar zal vanuit verschillende invalshoeken op worden gereageerd.