Parallel aan de industralisatie van de medische zorg, is het aantal protocollen en "Standaard Operating Procedures" in de anesthesiologie exponentieel toegenomen sinds de milleniumwisseling. Het verklaarde doel om via SOP, richtlijn en protocollen te standaardiseren, is kwaliteit en veiligheid te bevorderen geweest.

Men moet echter voorzichtig zijn bij het protocolleren van medische zorg. Niet alleen passen fysiologische veranderingen niet in de starre mantel van een protocol, maar protocollen hebben ook een eroderende uitwerking op de noodzakelijke autonomie van een arts.

Men moet een balans vinden tussen systematisering en respect voor professionele autonomie, wat van het grootste belang is bij het diagnosticeren, behandelen en voorschrijven.

De doelen van deze workshop zijn om te begrijpen:

1. de voors en tegens van protocollisatie,

2. de korte en lange termijn effecten op het medische beroep,

en

3. om een duurzame balans te vinden waarin protocollen en professionele autonomie naast elkaar kunnen bestaan om patiënten op de meest optimale manier te dienen.