De zorg rond verslaafde ouders is vaak gericht of op de ouders, of op hun kinderen. Verslaafde ouders worden, net als andere personen met een verslaving, geholpen in instelling voor verslavingszorg, terwijl de jeugdhulpverlening ondersteuning biedt aan hun kinderen. Dit levert problemen op in het uitwisselen van informatie, het delen van geldstromen, maar ook in de ethische doelen die achter de zorg liggen: het welzijn van de ouders wordt vaak gepresenteerd als conflicterend met het welzijn van de kinderen, en hulpverleners komen tegenover elkaar te staan. Dit congres verkent of we op een andere ethische manier kunnen kijken naar het welzijn van verslaafde ouders EN hun kinderen. Een ethiek die zich niet richt op dwang en drang jegens ouders met verslavingsproblematiek, maar een benadering die ouders en kinderen als relationeel verbonden ziet, en het belang van de context onderkent. Een ethiek die zoekt naar nieuwe oplossingen, bijvoorbeeld in het informele netwerk. Een ethiek die bijdraagt aan het verminderen van barrières in de toegang naar, en het bieden van zorg.