Atriumfibrilleren is een ritmestoornis, maar de tijd dat alleen de ritmestoornis behandeld moet worden is voorbij! Bijna altijd ligt er een andere ziekte of risicofactor aan ten grondslag. Voor de behandeling van de ritmestoornis is het essentieel een goede vasculaire risico inschatting van uw AF patiënt te maken met de bijbehorende 'comprehensive approach' inclusief hartrevalidatie en multifactoriële vasculaire preventie. En let wel, mannen en vrouwen met AF verschillen.

Ondanks het gebruiksgemak van de NOAC’s is instellen van antistolling niet bij elke patiënt eenvoudig. We geven U aan de hand van casuïstiek een update met aandacht voor de ‘gaps in knowledge’.

In de middag bespreken we AF in de setting van hartfalen, immers AF komt nogal eens voor tezamen met (verborgen) hartfalen, veelal patiënten met een behouden ejectiefractie (HFpEF). Graag laten we u zien hoe de diagnostiek t.a.v. hartfalen nauwkeuriger kan worden uitgevoerd en wat de voordelen zijn zoals reductie van ziekenhuisopnames door een meer gerichte behandeling.

Tenslotte, ablatie is een belangrijke therapie geworden. Waar de data van CASTLE AF veelbelovend leken werd het succes toch wat getemperd door de uitkomsten van de CABANA studie. Wat moeten we nu? We hopen hier meer duidelijkheid in te brengen.

Alle voordrachten zullen worden gehouden m.b.v. casuïstiek en interactie, ook aan de hand van vragen.

Graag tot ziens op 28 september

Isabelle van Gelder en Harry Crijns,
programmaleiders