Het lijkt zo logisch en bijna kinderlijk eenvoudig om samen te beslissen over jeugdhulp: als professional samen met het kind of de jongere en zijn/haar ouders en betrokkenen onderzoeken wat er aan de hand is, welke last wordt ervaren en wat een goede vervolgstap zou kunnen zijn. Het lijkt een open deur, maar toch wordt het gezien als één van de belangrijkste aandachtspunten in het realiseren van effectieve jeugdhulp. In de praktijk blijkt het enorm lastig én ontzettend belangrijk. Je kunt nog zo bedreven zijn in het toepassen van de specifieke behandelvormen, zonder gezamenlijk draagvlak voor het besluit om deze behandeling te starten begin je met een achterstand.

Wat leer je?

Je leert op basis van de principes van de 'shared decision making' écht samen beslissen met de jeugdige zelf, zijn/haar ouders/opvoeder en met collega's.