Tussen ouders en kind(eren) gaat het gelukkig meestal goed. Natuurlijk: er bestaan geen perfecte ouders en perfecte kinderen. Ieder mens maakt fouten. Daar is mee te leven. Hoort zelfs bij het leven. Het wordt pas een echte uitdaging als er in de relatie tussen ouder en kind echt iets misgaat. Zelfs iets kapot gaat. Bijvoorbeeld vertrouwen. Dat werkt beschadigend en leidt veelal tot destructief gedrag.

Voorbeelden te over. Van lichtere situaties, zoals een uit de hand gelopen ruzie, tot zwaardere problemen zoals mishandeling. Hulpverleners doen hun best en raken soms verstrikt in families. Loyaliteit speelt daarbij vaak een beslissende rol. Iemand verzuchtte ooit: ’Hoe slechter de ouders, hoe loyaler de kinderen!’. 

De contextuele benadering, gegrondvest door Nagy, biedt hulpverleners goede kansen om in het spinnenweb van gezin en familie effectieve hulp te bieden. Deze training verkent de contextuele kansen en biedt volop gelegenheid te oefenen met (nieuwe) vaardigheden. Daarbij gaan we vooral uit van situaties zoals die door deelnemers vanuit hun eigen werk worden ingebracht. 

Deelnemers zullen vooraf naar hun persoonlijke verwachtingen en vragen gevraagd worden, zodat de docent hierop optimaal kan aansluiten.

Leerdoelen:

• Basale kennismaking met de contextuele benadering en wat dat betekent voor de hulpverlening aan gezinnen en individuele gezinsleden
• Invloed van loyaliteit op mensen die uit evenwicht zijn en de impact daarvan op gezinnen en individuen
• Herkenning van weerstand bij mensen die uit balans zijn
• Reflectie op het eigen leven vanuit de contextuele benadering: persoonlijk én professioneel
• Praktijkoefeningen in relatie tot contextuele vaardigheden die gebruikt kunnen worden in de hulpverlening
• Betekenis en hantering van een genogram in de praktijk van het werken met gezinnen