Dialectische gedragstherapie is gebaseerd op drie theoretische kaders: gedragstherapie, mindfulness en dialectiek. De vermenging van gedragsprincipes en mindfulness levert een therapievorm op die enerzijds gericht is op gedragsverandering en anderzijds op het leren herkennen, erkennen en accepteren van de eigen gedachten en emoties. De jognere wordt zoveel mogelijk aangesproken op eigen verantwoordelijkheid. Daarbij hoort het zelf actief omgaan met de omgeving, maar ook het verdragen van de levensomstandigheden als deze niet veranderd kunnen worden. Doelen zijn het onder controle krijgen van het impulsieve stemmingsafhankelijke gedrag en het verbeteren van de levenskwaliteit.
Het behandelprogramma bestaat uit 5 basiselementen: individuele therapie, vaardigheidstraining, (crisis)consultatie, systeeminterventies en intervisie van therapeuten. Binnen het behandelprogramma wordt veel gebruik gemaakt van gedragsanalyses en probleemoplossingstrategieën. Acceptatie van de jongere zoals hij/zij is, wordt afgewisseld met het in kaart brengen van de problemen (zelfmonitoring en gedragsanalyses) en het doorbreken van oude gedragspatronen (cognitieve modificatie en exposure). Daarnaast leert de jongere nieuwe vaardigheden aan om de emoties beter te reguleren, eigen crises beter te hanteren, relaties goed te houden en zichzelf te respecteren. Door de crisisconsultatie tussen de sessies door leert de jongere ook de vaardigheden toe te passen in het dagelijks leven, als hij/zij emotioneel ontregeld is.