Omschrijving:
Rugpijnklachten zijn veel voorkomend in Nederland en vormen met regelmaat een reden om een fysiotherapeut te consulteren. In vergelijking met de regio van de nek beslaat de regio van de rug een uitgestrekt gebied. De rug wordt zodoende onderverdeeld in een bovenste deel en een onderste deel. De afbakening tussen de bovenrug en onderrug verschilt echter in de literatuur. In deze cursus wordt de wervel Th10 gehanteerd als anatomisch markatiepunt tussen beide regio’s.

Fysiotherapeutische pijndiagnostiek bij cliënten met bovenrugpijn is lastig en vraagt om een gewichtige medische oriëntatie om een tweetal redenen. Ten eerste is het aantal aandoeningen (prevalentie en incidentie) van de thoracale wervelkolom in vergelijking met de overige delen van de wervelkolom groot. Dit vergt kennis van patronen (klinische pijnmanifestaties) van deze aandoeningen op grond waarvan de fysiotherapeut een verantwoord besluit kan nemen over een al dan niet te legitimeren indicatie voor fysiotherapie. Ten tweede verwijzen locaties van bovenrugpijn niet uitsluitend naar (ernstige) aandoeningen en musculoskeletale ‘disorders’ van de thoracale wervelkolom, maar verwijzen deze locaties zeer zeker ook naar aandoeningen van inwendige organen. Bovenrugpijn moet soms worden geduid als een viscerale pijnprojectie. Tijdens deze cursus wordt deze complexe pijndiagnostiek besproken en aan de hand van cliëntvoorbeelden gepresenteerd.

Daarnaast wordt er veel aandacht besteed aan de complexe functionele anatomie van de thoracale regio die het als zodanig voor fysiotherapeuten lastig maakt om ‘disorders’ van de thoracale wervelkolom (en ribverbindingen) met voldoende diagnostische zeggingskracht vast te stellen. Dit te meer omdat positionele (al dan niet structureel morfologisch) afwijkingen van de thoracale wervelkolom in termen van scoliotische krommingen daar op interfereren.
Fysiotherapie bij bovenrugpijnklachten is ook en zeer zeker niet in de laatste plaats moeilijk omdat de etiologie van de ‘disorders’ van de thoracale wervelkolom regelmatig terug te voeren zijn op elementen die verwijzen naar de persoonlijke leefwereld, zowel in de fysieke als in de mentale zin: slechte algehele conditie, slechte fysieke conditie en kracht, spanning en emoties.

Doel:
Na de cursus kent de deelnemer de voor de fysiotherapie relevante patronen en klachtenbeelden waarin het disfunctioneren van de thoracale wervelkolom een rol speelt. De deelnemer beschikt over kennis uit de beschrijvende en functionele anatomie, kinesiologie en pathologie (klinische manifestaties van pijnpatronen) en kan diagnostische en therapeutische procesgangen legitimeren en funderen.