Omschrijving:
Duizeligheid is een regelmatig voorkomende klacht op het spreekuur van de huisarts. In een normpraktijk melden zich per jaar ongeveer 35 mensen met klachten van draaiduizeligheid of lichtheid in het hoofd. Deze klacht neemt sterk toe met de leeftijd en kan valincidenten tot gevolg hebben. Angst voor duizeligheid en het vermijden van bewegingen of activiteiten kunnen leiden tot andere lichamelijke klachten en zelfs tot een sociaal isolement.
De klacht ‘duizeligheid’ kan een acuut of chronische karakter hebben en variëren van heftige, kortdurende aanvallen tot vage, langdurige sensaties. Zowel bij acute als chronische duizeligheid zijn vele oorzaken mogelijk. De meeste cliënten met duizeligheid worden door de huisarts zelf behandeld. Een klein percentage wordt, voor verdere diagnostiek, verwezen naar een medisch specialist.
De diagnose wordt gesteld op basis van anamnese en lichamelijk onderzoek. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen draaiduizeligheid en klachten die bestaan uit een licht gevoel in het hoofd of het gevoel flauw te vallen. Draaiduizeligheid is over het algemeen vestibulair van aard. De meest voorkomende syndromen van draaiduizeligheid zijn benigne paroxysmale positieduizeligheid (BPPD), neuritis vestibularis en het syndroom van Ménière. Cliënten met duizeligheid worden in toenemende mate verwezen naar de fysiotherapeut, zowel in de 1e, 2e als 3e lijn.
 
In deze cursus staat de klacht ‘vestibulaire duizeligheid’ centraal. Voor de fysiotherapeut zijn de BPPD en de perifeer vestibulaire uitval relevante diagnosen. Deze vormen van duizeligheid zijn doorgaans goed behandelbaar met voldoende wetenschappelijke onderbouwing.
Naast inzicht in de onderliggende mechanismen voor de klacht ‘duizeligheid’ zal het accent liggen op praktisch bruikbare kennis en vaardigheden onder begeleiding van experts op dit terrein. Het streven is dat de cursist na afloop van de cursus in staat is om de cliënt met duizeligheid op adequate wijze te onderzoeken, te behandelen en alarmsignalen (rode vlaggen) te herkennen, die kunnen wijzen op (ernstige) pathologie.

Doel:
Na de cursus is de deelnemer in staat om 1) verschillende vormen van duizeligheid diagnostisch te onderscheiden; 2) vast te stellen of er, in het geval van vestibulaire duizeligheid, een fysiotherapeutische behandelindicatie bestaat; 3) een behandelplan op te stellen en uit te voeren voor cliënten met perifeer vestibulaire duizeligheid.