16.30 uur

In de behandeling van getraumatiseerde en dissociatieve mannelijke homoseksuele jongeren is aandacht nodig voor (casus)specifieke factoren die de behandelrespons beïnvloeden. Homoseksuele jongeren hebben een hoger risico op psychiatrische stoornissen en een hoger suïcide risico. Pesten, discriminatie en het niet geaccepteerd worden door familie en vrienden verhogen het risico op traumatisering en depressie. Hierbij kan illegaal drugsgebruik, promiscuïteit en zelfbeschadigend (sekuseel) gedrag, bijkomende problematiek zijn. In de therapie komen verschillende vormen van overdracht naar voren, mede door de seksuele identiteit van de therapeut.

In het eerste deel van het referaat wordt een overzicht van wetenschappelijk onderzoek over dit onderwerp gegeven. In het tweede deel van het referaat wordt gediscussieerd over vormen van overdracht, risico's op HIV, illegaal drugsgebruik, "chem sex", homoseksuele relaties, dating apps, PREP, PEP en prostitutie in de context van het verbeteren van de behandeleffectiviteit en behandelresultaten voor getraumatiseerde en dissociatieve mannelijke homoseksuele jongeren.

17:20 uur

Pauze

17.35 uur

What about this one boy?

De toegevoegde waarde van een filosofisch onderzoek bij een vastgelopen behandeling bij een patiënt met ASS met aanhoudende wraakgevoelens.

Rosalind van der Lem

Patiënten met autisme spectrum stoornissen (ASS) in de ambulante forensische psychiatrie worden vaak aangemeld met aanhoudende wraakgedachten en plannen nadat hen (vermeend of echt) onrecht is aangedaan. Deze patiënten worden vaak geplaatst in de categorie Potentieel Gevaarlijke Eenlingen, waarvoor veel maatschappelijke belangstelling bestaat.

In dit referaat presenteer ik één van mijn patiënten die aan deze kenmerken voldoet. Geen van de  reguliere behandelingen (psychologisch, farmacologisch, mindfulness) sloeg aan. Op een dag stelde ik vermoeid de vraag: Ben je bereid om te overwegen dat je nooit rechtvaardigheid zal krijgen? Het gesprek erna komt mijn patiënt opvallend rustig naar mijn spreekuur. Hij had het principe van het uitblijven van rechtvaardigheid op alles toegepast. Zijn leven bestond nu slechts uit gebeurtenissen met een willekeurige afloop. Hij was niet meer agressief. Maar hij heeft ook geen idee meer wat het doel van zijn bestaan nu is en was suïcidaal. Ik realiseerde me dat ik deze suïcidaliteit niet kon zien als een psychiatrische symptoom, maar als een existentiële vraag. Ik besloot hulp te vragen aan filosoof Jan Flameling.

Dit is de start van een reis van een jaar waarin patiënt, filosoof en psychiater samen onderzoeken of een filosofisch onderzoek onderdeel kan zijn van de behandeling van een forensische patiënt met ASS. Onze ervaringen zijn veelbelovend. In dit referaat wil ik mijn ervaringen en vragen graag met u delen.