Tinnitus of fantoomgeluid, ook oorsuizen genoemd, is het waarnemen van een voortdurend geluid, zonder dat er in de omgeving een geluidsbron aan te wijzen is. Tinnitus kan variëren van piep-, sis-, fluit-, brom- of ruistonen in een of beide oren. Meestal wordt het geluid vooral waargenomen wanneer er geen of weinig omgevingsgeluid is. De naam komt van het Latijnse tinnitus aurium, wat 'het rinkelen van de oren' betekent

Er bestaat nog geen geneestherapie voor tinnitus en de neurofysiologische complexiteit belet een oplossing voor elke patiënt. Een goed begrip van het ontstaan en onderhouden van dit fenomeen geeft ons mogelijkheden om de impact op het dagelijks leven te reduceren.

Tinnitus retraining therapie (TRT) steunt op habituatie waarbij de therapeut een belangrijke rol kan spelen. Tijdens de workshop wordt de neurofysiologische en auditieve fysiologie aangereikt als pilaar voor geluidsverrijking. Deze is gebaseerd op TRT methode van Pawel en Margaret Jastreboff.

Teneinde een impact te verkrijgen op de tinnitusbeleving dienen alle betrokken facetten getest en behandeld te worden.

Deze worden allen uitgebreid belicht, behandelmethodieken en de oefenstrategieën voor de patiënt worden aangereikt:

de betrokken (hoog) cervicale gebieden worden belicht in de neurofysiologie van tinnitus

de invloed van ademhaling, spanning en ontspanning en hoe deze te beïnvloeden bij tinnitus

Invloed van houding bij unilaterale en bilaterale gehoorbeperking en de aanpassingen die de patiënt kan doorvoeren teneinde de HCWK niet te overbelasten.

invloed van het gehoor op de motoriek: hypertonie en asymmetrie

belang van een goede multidisciplinaire samenwerking met NKO, audiologie, psychiatrie en psychologie, vb. hoe merkt men dat een hoortoestelaanpassing noodzakelijk is of ruimere vormen van geluidsverrijking dienen aangeboden te worden; het belang van medische screening als voorwaarde voor het kunnen starten met manuele behandeling.