Therapeuten en zorgverleners werken regelmatig met cliënten met een ‘niet-aangeboren hersenletsel, NAH’ die in hun dagdagelijkse activiteiten beperkt worden door cognitieve problemen. Het ‘Cognitive Disabilities reconsidered-Model (CDM)’ reikt hen een kader aan om ook eens op een andere, een meer ‘globale’ manier te kijken naar cognitieve problematiek. Daarbij wordt het accent minder op de stoornissen op zich gelegd, maar meer op de concrete gevolgen ervan in het dagelijks handelen. Zulke globale benadering kan een goede manier zijn om op een relatief eenvoudige manier de aard en de ernst van cognitieve problemen in te schatten, het gedrag van cliënten beter te begrijpen en gepaste zorg- en therapieprogramma’s te ontwikkelen.

Het Cognitive Disabilities Model onderscheidt hiertoe zes niveau’s (‘levels’) van cognitief functioneren. Per niveau wordt onder meer beschreven:

· wat de cliënt nog wél kan en wat niet meer (handelingsbeperkingen);

· wat de meest geschikte woonomgeving is voor de cliënt en hoeveel assistentie hij hier nodig heeft;

· hoe ADL-taken verlopen en hoe hij op dit vlak best geassisteerd en gestimuleerd kan worden;

· wat het leervermogen van de cliënt is en op welke manier hij best nieuwe vaardigheden kan aanleren;

· welke dagbesteding het meest geschikt is.