De relatie tussen ouders en kinderen is van vitaal belang voor de ontwikkeling van het kind. De relatie is ook altijd dynamisch. Veilige hechting is een belangrijke basis maar geenszins een garantie. Terwijl het kind opgroeit, ontwikkelt de relatie zich verder en is van invloed op de gezondheid en ontwikkeling van het kind zelf. De omgeving van ouder en kind is van invloed op de relatie: het is een complex geheel. Hoe het kind opgroeit is van belang voor het gezin dat het kind later zal hebben, zoals ook het gezin en de geschiedenis van de ouder nu meespeelt in de ontwikkeling van zijn of haar kind. Voor jeugdartsen in de jeugdgezondheidszorg voor kinderen van 0 tot 18 jaar is deze cyclus evident.

Iedereen die met het gezin in aanraking komt, is onderdeel van de omgeving. Jeugdartsen voeren hun werk met ouders en gezinnen uit in die reguliere omgeving. De jeugdarts is steeds in interactie met het kind en gezin en heeft zo invloed op de ontwikkeling en kansen van het gezin. Hoe een jeugdarts de ouders, de kinderen en de relatie tussen ouders en kinderen benadert, is daarmee van belang.

Tijdens deze scholing leren jeugdartsen kijken naar de relatie tussen ouders, kind en de ontwikkeling van kind en van de relatie, vanuit de perspectieven van infant mental health. Zij maken kennis met de beginselen van IMH en van de werkwijze rond een (psychiatrische) gezinsopname. 

Vervolgens leren zij kijken naar hun eigen werkwijze, onderzoeken hun eigen attitude en competenties en proberen uit wat er gebeurt wanneer zij hier een ontwikkeling in doormaken.

Na de scholing zijn de artsen bewust van hun eigen invloed op de relatie tussen ouder en kind. Zij kunnen hier actief mee inspelen op een beoogd positief doel. 
Na de scholing kunnen de artsen hetgeen zij observeren tussen ouders en kind benoemen vanuit de geleerde beginselen.
Na de scholing kunnen de artsen de ontwikkeling (en bijzonderheden daarbij) van kind en gezin op die manier bespreekbaar maken met ouders en kinderen.