Niemand wil een burn-out meemaken. Maar hoe kun je dit voorkomen als er werkdruk is, als je een onzeker tijdelijk dienstverband hebt en je bijvoorbeeld mantelzorgtaken op je hebt genomen? Kun je opgaan in je werk zonder (op een gegeven moment) burned-out te worden? Als de werkende toch een burn-out dreigt te krijgen, waaraan herken je dit en wat is een goede aanpak?

Om deze en andere vragen te beantwoorden heeft de STECR-kenniskring de werkwijzer opgezet vanuit 2 perspectieven namelijk:

- het psychisch welbevinden van de persoon als werkende in de context van de binding aan de arbeidsorganisatie (aan de hand van het ‘Spiraalmodel’ (R. Hoedeman).

- de werkrelatie tussen de werkgever en de werkende en de rol van het goede gesprek als bindmiddel (aan de hand van het STECR Vliegwielmodel).

Centraal in de werkwijzer staan energie, emoties en binding, met als positieve en negatieve uitersten in een spectrum bevlogenheid en burn-out. Bevlogenheid en burn-out worden, in samenhang met deze visie, toenemende mate in hetzelfde kader gebruikt.

• Focus op Preventie: Hoewel in de werkwijzer ruime aandacht wordt besteed aan ‘burn-out’, wil de kenniskring vooral het voorkomen en medicaliseren ervan benadrukken. De preventieve benadering komt naar voren in een ‘tweesporenbeleid’ aan de hand van het begrip ‘bevlogenheid’ en het vroegtijdig signaleren van kenmerken van burn-out.

• Met aandacht voor het goede gesprek: In ‘het goede gesprek’ kunnen werkgever en werkende hun wederzijdse belangen, behoeften en wensen aan elkaar kenbaar maken en op elkaar afstemmen. Werkende en werkgever/leidingge­ven­de zijn – bij voorkeur - aan elkaar gelijkwaardige gesprekspartners.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Thom Wildeboer, directeur STECR (via 030 2850557 of https://www.linkedin.com/in/thomwildeboer