‘Kijken door een traumabril’.
Klachten bij kinderen en jongeren die voortkomen uit traumatische gebeurtenissen worden steeds vaker onderkend en met succes behandeld. Veel kinderen in de jeugdhulpverlening en GGZ, maar ook volwassenen laten problemen zien die samenhangen met beschadigende ervaringen in de vroege kinderjaren. Toch wordt vaak geen of pas laat traumabehandeling ingezet, met nadelige gevolgen en verkeerde diagnoses. Trauma gerelateerde klachten houden onnodig lang aan en geven risico op stagnatie in de ontwikkeling en psychopathologie op latere leeftijd.
Moeten alle kinderen nu standaard gescreend worden op trauma’s? In dit referaat wil ik vooral hulpverleners laten kijken door een traumabril. Zijn er beschadigende ervaringen en in hoeverre is er een verband met de huidige klachten? Indien er trauma gerelateerde klachten zijn verdient het aanbeveling effectieve traumabehandeling zoals EMDR/CGT (schrijftherapie) in te zetten. Hoe kun je traumatische klachten herkennen en diagnosticeren in verschillende leeftijdsfasen? Hoe wordt traumagerichte behandeling ingezet in het werken met gezinnen, zoals we bij de Jeugd GGZ doen?

‘Generatie Z, de wereld binnen handbereik’.
Move over! Het is tijd voor de next generation. Of beter gezegd, voor de ‘net’generation.
De jongeren geboren tussen 1995 en 2010 nemen inmiddels volop deel aan de maatschappij en als vanzelfsprekend zien wij hen ook binnen de psychiatrie. Wat betekent het om tot deze generatie te behoren en wat is het verschil tussen hen en voorgaande generaties? Tot welke generatie behoren hun ouders eigenlijk en welke invloed heeft dit op de opvoeding van de jongeren? 
“De jongeren van tegenwoordig zijn verwend en kunnen het dagelijks leven niet meer aan. Dit is dan ook de reden dat we hen toenemend zullen zien in de psychiatrie.” Een terechte opmerking of liggen de feiten toch anders.
Hoe is het om te zijn opgegroeid in een digitaal tijdperk maar ook in tijden van economische crisis? Een tijd waarin wordt gevlogd, alles wordt opgenomen (ook in de behandelkamer??) en grenzen vervagen. Een tijd waarin wereldwijde informatie slechts een paar klikken weg is, met nieuwe technologieën die leiden tot ongekende mogelijkheden.
Een luxe of extra druk en hoge verwachtingen?
Wat zien we van deze jongeren in de praktijk? Om bij hen aan te kunnen sluiten is het belangrijk om hen en hun wereld te begrijpen. Kunnen we de uitdagingen in de behandeling  waar ze ons voor stellen ook in dit kader plaatsen of is er eigenlijk maar weinig veranderd ten opzichte van de eerdere generaties…

‘Laten we het in het midden houden…’
Door veranderingen in de maatschappij, de normen in de maatschappij, overheidsbeleid is er een verschuiving gaande naar vraag-gestuurde behandelingen in plaats van aanbod-gestuurd binnen de GGZ. De vraag van de cliënt/patiënt is leidend en de WGBO vereist dat de therapeut verschillende behandelopties moet voorleggen met alle voor- en nadelen van een behandeling. Door de opleiding Integratieve psychotherapie heb ik verschillende behandelvormen samengebracht. Als therapeut kon ik niet meer in splendid isolation louter gebruik maken van enkele theorieën en ervaringen als gezondheidszorgpsycholoog, werkzaam binnen de infant mental health. Maar wat is integratieve psychotherapie? Wat betekent deze integratie van theorieën voor de relatie met een cliënt? Wat zijn de werkzame factoren? Dit referaat gaat over de integratie van de theorieën en over het effect hiervan op de relatie met de cliënt, en op de cliënt zelf. Welke ingangen voor behandeling er zijn bij een cliënt die je in de behandelkamer hebt. De cliënt die gefixeerd is geraakt in een bepaald “oplossing” die is ontstaan vanuit een trauma, een verwaarloosde of verwarrende periode/episode. Maar ook hoe belangrijk binnen het integratief werken het ontwikkelingsgerichte is, het werken binnen de therapeutische relatie is, en het bevorderen van groei en herstel is, wat mij terugbrengt bij het gedachtengoed van infant mental health DIR-model: Developmental, Individual difference, Relationshipbased.